Η Εργατική Αλληλεγγύη έχει αναδείξει όλους τους αγώνες της εργατικής τάξης στην Ελλάδα, από την περίφημη απεργία των οδηγών λεωφορείων στις αρχές του 1990 μέχρι τις σημερινές μάχες ενάντια στην λιτότητα, όπως και τις μάχες των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων σε όλο τον κόσμο.
Από την Πράγα και την Γένοβα και μετά ήταν στην εμπροσθοφυλακή του αντικαπιταλιστικού κινήματος στην Ελλάδα και έχει αγωνιστεί σθεναρά ενάντια στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Αλλά τώρα η εφημερίδα –μαζί με το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα και την υπόλοιπη επαναστατική και ριζοσπαστική αριστερά στην Ελλάδα- αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη πρόκληση: να δώσει φωνή και να βοηθήσει στη διαμόρφωση του αγώνα απέναντι στο πρόγραμμα λιτότητας που επιβάλλεται από την κυβέρνηση Παπαδήμου και την Τρόικα που καταστρέφει την ελληνική κοινωνία.
Είμαστε βέβαιοι ότι θα ανταποκριθείτε σε αυτή την πρόκληση και ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι το μέρος όπου θα ξεκινήσει η αντεπίθεση απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου.
Συντροφικά, Άλεξ Καλλίνικος για το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (Βρετανία)
Δεν είναι μικρό πράγμα μια επαναστατική εφημερίδα να βγάλει χίλια φύλλα, ούτε συνηθισμένο. Χρειάζεται συνέπεια, σοβαρότητα, θέληση κι επιμονή. Σήμερα, καθώς η κρίση του καπιταλισμού ανοίγει δυνατότητες επαναστατικής ανατροπής στην Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο, η τόνωση της εργατικής αλληλεγγύης γίνεται επείγουσα ανάγκη.
Και είναι πιο αναγκαίο παρά ποτέ ν’ ακουστεί, σ’ όλους τους δυνατούς τόνους και μεταφρασμένο στη γλώσσα των απλών ανθρώπων, το μήνυμα του μαρξισμού.
Η Εργατική Αλληλεγγύη παίζει εδώ ζωτικό ρόλο, και μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει ακόμη σημαντικότερο. Ενημερώνει για τους εργατικούς αγώνες σε Βορρά και Νότο, παρουσιάζει κριτικά τις πολλαπλές όψεις της ταξικής πάλης, στερεώνει την ιστορική μνήμη και την πολιτική κουλτούρα του προλεταριάτου, αποσαφηνίζει και διαχέει τη ριζοσπαστική σκέψη, ανατέμνει τις αντιφάσεις και καταγγέλλει τις αδικίες του σημερινού συστήματος εκμετάλλευσης και ανισότητας.
Η εφημερίδα σας βοηθά να φτιάξουμε ένα ισχυρό εργατικό κίνημα ικανό να δώσει ελπίδα και πολιτική κατεύθυνση στα λαϊκά στρώματα, και να πολεμήσουμε τη βαρβαρότητα του ύστερου καπιταλισμού. Ο χρόνος πιέζει· για να νικήσουμε στις κρίσιμες μάχες που έρχονται πρέπει να το οργανώσουμε αυτό το κίνημα χωρίς ψευδαισθήσεις ή καθυστερήσεις, ενισχύοντας τα διάφορα κινήματα αμφισβήτησης, δένοντάς τα μεταξύ τους και δίνοντάς τους επαναστατική προοπτική. Με όλες μας τις δυνάμεις, εγκαίρως, άμεσα, εδώ και τώρα.
Σπύρος Μαρκέτος, πανεπιστημιακός
Το εργατικό κίνημα με την μαζικότητα, τη διάρκεια του, την πολιτικοποίησή του, την οργάνωσή του ήταν αυτό που έδιωξε την πιο λαομίσητη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Η αστική τάξη μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ απάντησαν με μια πραξικοπηματική κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ.
Είναι καθαρό ότι με βάση την εξελισσόμενη προς το χειρότερο ιστορική, δομική κρίση υπερσυσώρευσης του σημερινού καπιταλισμού, τα πιο συγκλονιστικά γεγονότα, αλλά και οι δυσκολίες είναι μπροστά μας.
Ένας δεύτερος γύρος της ταξικής πάλης στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς απαιτεί νέα άλματα στην ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Μεγαλύτερη μαζικότητα, πολιτικοποίηση, διάρκεια, εργατική δημοκρατία από τα κάτω αλλά και συμμάχους (θιγόμενοι μικρομεσαίοι, νεολαία). Απαιτεί εξίσου πιο ανασυγκροτημένο πολιτικό μέτωπο. Απαιτεί μια άλλη Αριστερά ιδεολογική, στρατηγική, αντικαπιταλιστική, αξιακή, που θα επιδιώκει την κοινή δράση με όλη την αριστερά και τον ανοιχτό διάλογο για τα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελεί ένα πρώτο βήμα για μια άλλη αριστερά.
Η εφημερίδα σας μπορεί να συμβάλει σε μια τέτοια κατεύθυνση του εργατικού κινήματος, του μετώπου και της άλλης αριστεράς.
Θεοφάνης Γενηκομσίου, περιφερειακός σύμβουλος της Αριστερής Παρέμβασης Θεσσαλίας - Ανταρσία για την Ανατροπή
Και σαν σωματείο των Εργαζόμενων του Λαϊκού Νοσοκομείου, αλλά και προσωπικά γνωρίζουμε την Εργατική Αλληλεγγύη και συνειδητά επιλέγουμε να είμαστε συνδρομητές εδώ και πολλά χρόνια. Πρόκειται για μια επιλογή που απορρέει από την δυναμικά αταλάντευτη παρουσία της Εργατικής Αλληλεγγύης στους αγώνες των εργαζόμενων.
Ειδικά μέσα στα νοσοκομεία η Ε.Α. έχει δώσει μεγάλους αγώνες για την δημοκρατία και την ελεύθερη έκφραση των εργαζόμενων στους δύσκολους εργασιακούς χώρους της δημόσιας υγείας. Δεν θα σταματήσουμε να σας θεωρούμε βασικούς συμμάχους μας στην μάχη ενάντια στις πολιτικές των μνημονίων της Ε.Ε. και της Τρόϊκα. Ενάντια στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ – τραπεζιτών, ολόκληρης της άρχουσας τάξης, που σε καιρό ευημερίας θέλουν να μετατρέψουν τα κέρδη τους σε υπερκέρδη, ενώ σε στιγμές κρίσης του δικού τους συστήματος -όπως αυτές που βιώνουμε τώρα- φορτώνουν τα βάρη στις πλάτες των εργαζόμενων αδιαφορώντας αν ισοπεδώνουν λαούς και τα κοινωνικά τους δικαιώματά.
Όλα αυτά τα χρόνια η Εργατική Αλληλεγγύη έχει να επιδείξει δυνατούς και συνεπείς αγώνες και θέλουμε να συνεχίσουμε να την βλέπουμε πάντα στο πλευρό μας. Τους δε αγωνιστές που διακινούν χέρι με χέρι στους χώρους δουλειάς, με αγνότητα και ταυτόχρονα με αγωνιστική συνέπεια, τις ιδέες αυτές της συλλογικής αντίστασης, τους θεωρούμε σημαντικούς συμμάχους μας και ανιδιοτελείς αγωνιστές αφού γνωρίζουμε πως η αριστερά των αγώνων δεν κλείνεται μέσα σε μιάμιση ή δυόμιση παρατάξεις κοινοβουλευτικού χαρακτήρα. Εύχομαι καλή συνέχεια και δύναμη για τις σκληρές μάχες που έχουμε μπροστά μας.
Τάσος Αντωνόπουλος, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζόμενων Λαϊκού Νοσοκομείου, μέλος Δ.Σ. της Ε.Ε. της ΠΟΕΔΗΝ
Χαιρετισμούς στο Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα στην Ελλάδα και συγχαρητήρια για το χιλιοστό φύλλο της εφημερίδας Εργατική Αλληλεγγύη.
Η αντίσταση στις προσπάθειες των κυβερνήσεων να κάνουν τους απλούς ανθρώπους να πληρώσουν για την εντεινόμενη κρίση του καπιταλισμού μεγαλώνει σε όλο τον κόσμο.
Στην Πολωνία οι μαζικές απεργίες και οι διαδηλώσεις στην Ελλάδα είναι μια έμπνευση. Τον Ιούνιο σε μια διαδήλωση στη Βαρσοβία, 80 χιλιάδες εργάτες άκουσαν με ενθουσιασμό έναν Έλληνα συνδικαλιστή.
Όλοι μας έχουμε εμπνευστεί από την Αραβική Επανάσταση, τους Αγανακτισμένους και τα κινήματα καταλήψεων σε Ισπανία και Ηνωμένες Πολιτείες. Ξέρουμε ότι το 2012 η αντίσταση θα απλωθεί. Έτσι, μια επαναστατική εφημερίδα, όπως η Εργατική Αλληλεγγύη (ή η Εργατική Δημοκρατία εδώ στην Πολωνία) είναι κρίσιμο να αντλήσει διδάγματα από άλλες χώρες και την ιστορία και να χαράξει μια αποτελεσματική στρατηγική για τις μάχες του σήμερα και την ενδεχόμενη ανατροπή του «1%».
Μαρξιστικές εφημερίδες βασισμένες στην κεντρικότητα της εργατικής τάξης για την αντικατάσταση του καπιταλισμού με μία αυθεντική δημοκρατική κοινωνία μπορούν φυσικά σήμερα να βρίσκονται και στο Διαδίκτυο. Αλλά όλοι θα πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν υπάρχει υποκατάστατο στην επαφή πρόσωπο με πρόσωπο με τους απλούς ανθρώπους όταν εμπλέκονται σε ένα αγώνα.
Εργατική Δημοκρατία, Πολωνία
Αγαπητοί σύντροφοι του ΣΕΚ, τι έμπνευση είναι να παρακολουθείς τους εργάτες στην Ελλάδα να ξεσηκώνονται και να αντιστέκονται στα μέτρα λιτότητας που προωθούνται από τη δική σας και την παγκόσμια άρχουσα τάξη.
Σε αυτή την περίοδο της κρίσης, της αντίστασης και του πολέμου η εφημερίδα σας και οι σύντροφοι έχουν γίνει μια ζωτική πηγή πληροφοριών και ανάλυσης για τους επαναστάτες στον Καναδά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι αξιοσημείωτο επίτευγμα να μπορείτε να διατηρήσετε την έκδοση μιας επαναστατικής εφημερίδας όλα αυτά τα χρόνια. Είμαστε βέβαιοι ότι η Εργατική Αλληλεγγύη θα συνεχίσει να είναι πηγή έμπνευσης και ηγεσίας στη μάχη ενάντια στον καπιταλισμό.
Με σοσιαλιστικούς χαιρετισμούς και συγχαρητήρια, Διεθνείς Σοσιαλιστές Καναδά
Αγαπητοί σύντροφοι, 1000 φύλλα κυκλοφορίας για μια εργατική σοσιαλιστική εφημερίδα είναι πολύ ελπιδοφόρο και σπουδαίο επίτευγμα, μάλιστα σε συνθήκες βαρβαρότητας όπως οι σημερινές.
Η "εργατική αλληλεγγύη" στηριζει, προβάλλει τους αγώνες και τα προβλήματα του λαού μας, εδώ και δυο δεκαετίες! Τα δε μέλη της συμμετέχουν ενεργά, με αταλάντευτη συνέπεια και χωρίς προαπαιτούμενα, σε όλες τις κινητοποιήσεις, δίπλα πάντα στις καθημερινές μικρές ή μεγάλες μάχες Σωματείων, εργατών, ανέργων, μεταναστών. Η επαναστατική Αριστερά έχει ανάγκη την "εργατική αλληλεγγύη"!
Εύχομαι καλή συνεχεία και καλό αγώνα σε όλους μας.
Ντίνα Πεταλά, Πρόεδρος πανελλαδικού σωματείου εργαζομένων ΜΙΣΚΟ
Με αφορμή το 1000ο φύλλο της «Εργατικής Αλληλεγγύης» η σκέψη μου γυρίζει πολλά χρόνια πίσω. Ήταν Δεκέμβρης λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1989. Κυβέρνηση Ζολώτα. Ήμουν αντιπρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Τράπεζας Πίστεως, ενός συνδικάτου, ανένταχτου και ακηδεμόνευτου που σε όλες τις απεργιακές κινητοποιήσεις συγκέντρωνε ποσοστά πάνω από 80%.
Οι κομματικοί συσχετισμοί που δρούσαν τότε στο χώρο της συγκεκριμένης ιδιωτικής επιχείρησης δεν ξεπερνούσαν όλοι μαζί το 20%. Μετά από άκαρπες διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία οδηγηθήκαμε σε δίμηνη απεργιακή κινητοποίηση, η μοναδική που έγινε κατά το χρονικό διάστημα της οικουμενικής κυβέρνησης. Τα ΜΑΤ κατ’ εντολή της τράπεζας ήταν καθημερινά εκεί και ο αγώνας των εργαζομένων είχε πάρει διαστάσεις μεγάλες. Ξύλο και τραυματισμοί στην ημερήσια διάταξη, όπως συλλήψεις και δικαστήρια.
Τα Μέσα Ενημέρωσης πλην ελαχίστων, μας διέβαλλαν με προβοκατόρικα άρθρα φαιδρών δημοσιογράφων. Η οδός Σταδίου ήταν πεδίο μάχης καθώς οι εργαζόμενοι της Τράπεζας Πίστεως, ήταν κάθε πρωί εκεί για να διασφαλίσουν τον αγώνα τους. Εκτός από μεμονωμένους συνδικαλιστές άλλων τραπεζών, η ΟΤΟΕ ουσιαστικά μάς είχε εγκαταλείψει. Εκείνοι όμως που ήταν κάθε μέρα μαζί μας από το πρωί μέχρι το βράδυ, δίχως να απουσιάσουν ούτε ένα λεπτό από κοντά μας και μάλιστα ξυλοκοπήθηκαν βάναυσα, με τραυματισμούς και συλλήψεις ήταν «τα παιδιά της ΟΣΕ», όπως τα αποκαλούσαμε. Ακόμα και στις συνελεύσεις μας στο θέατρο «Ακροπόλ» ήταν δίπλα μας και μας προέτρεπαν να συνεχίσουμε. Στις 19 Φεβρουαρίου 1990 που κλείσαμε την απεργία, ξέραμε ότι «τα παιδιά της ΟΣΕ» θα είναι και πάλι κοντά μας.
Μεγάλη υπόθεση να στηρίζουν κάποιοι αγωνιστές ένα σωματείο την ώρα της ήττας του, όταν τα εξώδικα, οι διώξεις και τα δικαστήρια το εξοντώνουν. Μετά από 22 χρόνια, βρίσκω την ευκαιρία να πω δημόσια στα «παιδιά της ΟΣΕ» ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρους όλων εκείνων των εργαζόμενων, για τη στήριξη που μας έδωσαν σ εκείνη τη δύσκολη περίοδο, αλλά και σ’ όλους τους αγώνες που ακολούθησαν.
Γρηγόρης Χαλιακόπουλος, πρώην εργαζόμενος Τράπεζας Πίστεως – συγγραφέας
Σύντροφοι και συντρόφισσες
Εκ μέρους του ΕΕΚ σας στέλνουμε τους συντροφικούς χαιρετισμούς μας και θερμά συγχαρητήρια για την έκδοση του 1000ού φύλλου της εφημερίδας σας.
Γνωρίζουμε κι από την δική μας πείρα, τον μόχθο, το πάθος και την προσήλωση στην υπόθεση του προλεταριάτου που απαιτεί η σταθερή έκδοση μιας εργατικής εφημερίδας σαν το βήμα των αγώνων για την κοινωνική χειραφέτηση και τον παγκόσμιο σοσιαλισμό. Χαιρετίζουμε την «Εργατική Αλληλεγγύη», μια εφημερίδα που παλεύει να δώσει βήμα και φωνή σε όσους τα κυρίαρχα ΜΜΕ της αστικής τάξης θέλουν να καταδικάζουν στη σιωπή: στους απεργούς, στη μαχόμενη νεολαία, στους μετανάστες, στα θύματα κάθε ρατσισμού, στους επαναστάτες πάνω από εθνικά σύνορα κι εθνικιστικούς φραγμούς.
Σάββας Μιχαήλ, ΕΕΚ