Η κρίση με τους βρετανούς αιχμάλωτους στο Ιράν έληξε, καθώς ο Αχμαντινετζάντ αποφάσισε να τους απελευθερώσει λίγο πριν από το Πάσχα. Μπορεί η συζήτηση σήμερα να έχει μεταφερθεί στις ιστορίες που πουλάνε οι πρώην αιχμάλωτοι στα βρετανικά ΜΜΕ, όμως καλό είναι να μην ξεχνάμε πως υπήρξε πραγματική πιθανότητα ενός νέου πολέμου. Το Ιράν βρίσκεται υπό τη συνεχή απειλή από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους με πρόσχημα το “πυρηνικό του πρόγραμμα”. 

Αυτή η απειλή δεν είναι μόνο στα λόγια. Η τελευταία κρίση προέκυψε όταν βρετανοί στρατιώτες έκαναν έλεγχο σε φορτίο ενός πλοίου. Λίγη σημασία έχει αν ήταν λίγο μέσα ή λίγο έξω από τα ιρανικά ύδατα. Ενας ολόκληρος στρατιωτικός μηχανισμός βρίσκεται σε διαρκή κινητοποίηση και πιέζει τις θαλάσσιες επικοινωνίες του Ιράν.

Αυτό που δεν γίνεται συχνά γνωστό είναι ότι σε αυτήν την περικύκλωση του Ιράν συμμετέχει και η Ελλάδα. Ο ελληνικός στρατός συμμετέχει με πολεμικά πλοία σε δύο επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, την Active Endeavour και την Enduring Freedom. Η πρώτη έχει να κάνει με έλεγχο πλοίων στη Μεσόγειο και η δεύτερη στην Ερυθρά θάλασσα, την αραβική θάλασσα, τον Περσικό Κόλπο και τον Ινδικό Ωκεανό. Στην Enduring Freedom η ελληνική κυβέρνηση δίνει μια φρεγάτα, ένα ελικόπτερο και μια ομάδα βατραχανθρώπων της ΟΥΚ. Ελληνική παρουσία υπάρχει και στα κέντρα συντονισμού όλης αυτής της πολεμικής προετοιμασίας, στη Φλόριντα των ΗΠΑ και στο Μπαχρέιν. 

Οι απειλές ενάντια στο Ιράν ευτυχώς δεν έχουν γίνει ακόμα πραγματικότητα. Αν γίνουν θα πρόκειται για τεράστια βαρβαρότητα, καθώς ήδη τα “σχέδια επί χάρτου” μιλάνε για βομβαρδισμό Πανεπιστημίων και άλλων μαζικών χώρων της Τεχεράνης. Ο Καραμανλής, ο Μεϊμαράκης και η Ντόρα Μπακογιάννη μας μετατρέπουν ήδη όλους σε συνένοχους αυτού του εγκλήματος. Ο ελληνικός στρατός πρέπει να γυρίσει πίσω τώρα όχι μόνο από το Αφγανιστάν, αλλά και από τον Περσικό Κόλπο.