Σε μια μεγάλη ανοιχτή σύσκεψη καλούν το Συντονιστικό Νοσοκομείων και ο Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια, όλους τους συμβασιούχους, “μπλοκάκηδες” κι εργολαβικούς εργαζόμενους.

Η σύσκεψη θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 31/10, στις 6μμ στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου Αγ.Σάββας. “Για να συζητήσουμε, την οργάνωση και τα βήματα, ενός αγώνα που θα διεκδικήσει να σταματήσει τις απολύσεις, να κερδίσει το δικαίωμα όλων στην μόνιμη εργασία και τις τόσο αναγκαίες για όλη την κοινωνία μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού”, όπως τονίζει το κάλεσμα του Συντονισμού.

Το Συντονιστικό Νοσοκομείων, μετά το τέλος της πετυχημένης απεργιακής κινητοποίησης στις 11/10, συνεδρίασε και αποφάσισε να πάρει την πρωτοβουλία ξεκινώντας με τη σύσκεψη της 31ης Οκτώβρη, για να αντιμετωπίσει το εκρηκτικό ζήτημα που υπάρχει στα νοσοκομεία αλλά και σε όλο το δημόσιο. 

Στα νοσοκομεία πάνω απο 3000 εργαζόμενοι-συμβασιούχοι του ΟΑΕΔ απολύονται στις αρχές του 2018. Ήδη σε πολλά νοσοκομεία, κάτω από την πίεση συμβασιούχων του ΟΑΕΔ και μονίμων συναδελφών τους, οι διοικητές έχουν αναγκαστεί να παραδεχτούν εγγράφως ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Την ίδια περίοδο το ίδιο ζήτημα ανοίγει με χιλιάδες συμβασιούχους στους δήμους, αλλά και σε άλλους εργασιακούς χώρους.

Χιλιάδες εργαζόμενοι που είναι απαραίτητοι για να μπορούν να λειτουργούν τα νοσοκομεία, τα σχολεία, οι δήμοι, οι δημόσιες υπηρεσίες, που καλύπτουν σύμφωνα με την επίσημη ορολογία «πάγιες και διαρκείς ανάγκες», ανακυκλώνονται συστηματικά. Σαν αναλώσιμο υλικό με μόνιμη εργασιακή ανασφάλεια, με ελάχιστα δικαιώματα, ανακυκλώνονται από την εργασία στην ανεργία. Η σύμβασή τους λήγει, όπως λένε, και συνήθως κάθε λήξη σύμβασης συνοδεύεται με νέα πρόσληψη συμβασιούχου στην ίδια θέση εργασίας. Η θέση είναι μόνιμη και αναγκαία, οι εργαζόμενοι προσωρινοί και αναλώσιμοι.

Απαραίτητοι

Αυτή η διαδικασία δεν περιορίζεται στο «στενό» δημόσιο τομέα μονάχα. Παντού σε κάθε υπηρεσία κοινής ωφέλειας οι συμβασιούχοι κάθε είδους και οι εργολαβικοί, εργάζονται σε πόστα που είναι απαραίτητα αλλά χωρίς δικαιώματα, και με το τσεκούρι της «λήξης της σύμβασης» πάνω από το κεφάλι τους. Στη ΔΕΣΦΑ για παράδειγμα οι συμβασιούχοι αποτελούν σχεδόν τα δύο τρίτα του συνολικού προσωπικού. Στον ΟΣΕ, στην ΕΥΔΑΠ, στη ΔΕΗ, στις τράπεζες, παντού οι εργοδότες και το κράτος, χρησιμοποιούν συμβασιούχους για να καλύπτουν τις πάγιες ανάγκες τους σε προσωπικό, αλλά χωρίς μόνιμη σχέση εργασίας και χωρίς δικαιώματα.

“Φτάνει πια η κοροιδία!” λένε οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες του Συντονιστικού Νοσοκομείων. “Την ίδια ώρα που τα κενά σε νοσοκομεία, σχολεία, δήμους, πρόνοια και στις υπηρεσίες όλου του δημοσίου είναι δεκάδες χιλιάδες, κυβέρνηση και δανειστές μπλοκάρουν τις μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και την μονιμοποίηση όσων εργάζονται ήδη! Αντίθετα ετοιμάζονται για νέο γύρο μαζικών απολύσεων!

Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, η αντίσταση είναι ξεκινημένη, οι αγώνες στα νοσοκομεία που κέρδισαν τις παρατάσεις για τους επικουρικούς εργαζόμενους, ο απεργιακός ξεσηκωμός με το κύμα των καταλήψεων στους δήμους το καλοκαίρι, οι συνεχείς κινητοποιήσεις συμβασιούχων σε διάφορους χώρους του δημοσίου, όπως στο ΥΠΠΟ, δείχνουν ότι η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχίσει άλλο έτσι. Είναι αγωνιστικά βήματα που σπρώχνουν και αναζητούν την κλιμάκωση και τον συντονισμό με στόχο ένα κίνημα που θα ανοίξει την σύγκρουση, με τα μνημονιακά μέτρα που είναι στο τραπέζι της τρίτης αξιολόγησης”.

Η πρωτοβουλία του Συντονιστικού των Νοσοκομείων και του Συντονισμού Ενάντια στα Μνημόνια, είναι πολύτιμη. Δεν πέφτει από τον ουρανό αλλά πατάει πάνω σε προηγούμενες νικηφόρες εμπειρίες.

Όπως στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, που με απεργιακές κινητοποιήσεις βγήκαν μαζί στο δρόμο συμβασιούχοι από δεκάδες χώρους δουλειάς διεκδικώντας τη δουλειά τους. Από τους συμβασιούχους του ΟΤΕ και των δήμων, μέχρι τους συναδέλφους τους από την ΕΡΤ και τις συμβασιούχες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών. Στρίμωξαν την κυβέρνηση του Καραμανλή και κέρδισαν τις θέσεις εργασίας τους. Και με την εμπειρία αυτή βγήκαν ξανά σε αγώνες λίγα χρόνια μετά για να γκρεμίσουν την κυβέρνηση του Σαμαρά.

Έτσι και σήμερα. Ένα κίνημα που θα ενώνει τους συμβασιούχους απ'όλους τους κλάδους μεταξύ τους και με τους μόνιμους συναδέλφους τους, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Μπορεί να νικήσει.

Στέλιος Μιχαηλίδης

Κερδίζεται με αγώνες

Το 2006 πετύχαμε μετά από χρόνια κινητοποιήσεων να μονιμοποιηθούμε. Ήμασταν εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και μπλοκάκηδες. Καταφέραμε κι επιβάλαμε τη μονιμοποίησή μας επειδή καλύπταμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες. 

Δεν ήταν πιο εύκολο τότε. Παρότι δεν υπήρχαν μνημόνια ούτε τότε γίνονταν προσλήψεις. Υπήρχαν εργαζόμενοι – π.χ οι συνάδελφοι από τον Ιππόδρομο – που εργάζονταν ακόμα και με ημερήσιες συμβάσεις. Κάθε μέρα προσλαμβάνονταν και στο τέλος της βάρδιας ουσιαστικά απολύονταν για να υπογράψουν ξανά την επόμενη. Εμείς στην ΕΡΤ δουλεύαμε με δίμηνες και τρίμηνες συμβάσεις. Κερδίσαμε γιατί ενωθήκαμε όλοι μαζί. Από την ΕΡΤ, το ΥΠΠΟ, το ΙΚΑ, τους ΟΤΑ, τα υπουργεία κι άλλους χώρους. Συντονιστήκαμε, οργανώσαμε κοινές κινητοποιήσεις και φτάσαμε το 2006 να πετύχουμε το αυτονόητο. Να έχουμε μόνιμη και σταθερή εργασία.

Και σήμερα αυτό πρέπει να γίνει. Είτε είναι με συμβάσεις, είτε με μπλοκάκια, είτε ενοικιαζόμενοι, όλοι οι εργαζόμενοι με μη μόνιμες σχέσεις εργασίας να ενωθούν και να κινητοποιηθούν με εμάς στο πλευρό τους. Υπάρχουν συνάδελφοι που έρχονται μέσω εταιριών. Δηλαδή κάποιος ιδιώτης βγάζει χρήματα για να παρέχει εργαζόμενους με πετσοκομμένα δικαιώματα. Εμείς οι μόνιμοι πλέον συνάδελφοί τους πρέπει να είμαστε στο πλευρό τους και να στηρίξουμε κάθε κινητοποίηση από τη μεριά τους.

Ειρήνη Φωτέλλη
εργαζόμενη ΕΡΤ, μέλος του κινήματος των συμβασιούχων του 2006

Το Συντονιστικό των Νοσοκομείων παίρνει την πρωτοβουλία να ενώσει όλο τον κόσμο που παλεύει για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Έχουμε παράδοση κινητοποιήσεων, παλέψαμε στο πλευρό των συνεργείων καθαρισμού, των εργολαβικών, των επικουρικών, κερδίσαμε παρατάσεις κλπ. Θέλουμε να ενώσουμε στον αγώνα και του συναδέλφους που εργάζονται με προγράμματα του ΟΑΕΔ. Είναι κόσμος που στελεχώνει κάθε πόστο στα νοσοκομεία. Τραυματιοφορείς, νοσηλευτές, διοικητικοί, παντού. 

Η κυβέρνηση προσπαθεί να μπαλώσει τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού που υπάρχουν στα νοσοκομεία με συμβασιούχους. Αυτός ο κόσμος είναι απαραίτητος στη δουλειά. Αναμφισβήτητα πληρεί αυτό που λένε “πάγιες και διαρκείς ανάγκες”. Γιατί λοιπόν να είναι συμβασιούχοι, να δουλεύουν για μερικούς μήνες και μετά να απολύονται; Χρειάζεται να μονιμοποιηθούν όλοι. 

Κι αυτό μόνο με αγώνα θα το πετύχουμε. Με κοινό αγώνα μόνιμων και συμβασιούχων. Να μπουν τα σωματεία μπροστά να οργανώσουν όλον αυτόν τον κόσμο. Να αναγκάσουμε την ΠΟΕΔΗΝ και την ΟΕΝΓΕ να διεκδικήσουν απεργιακά τη μονιμοποίησή τους. Είναι κομμάτι της μάχης που δίνει όλα τα τελευταία χρόνια το κίνημα των εργαζόμενων στα δημόσια νοσοκομεία για μαζικές προσλήψεις. Για αυτό καλούμε όλες και όλους στη σύσκεψη που οργανώνουμε στις 31/10 στον Αγ.Σάββα. 

Κώστας Καταραχιάς
πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Αγ.Σάββας