το οποίο κατέγραψε ένα αποτέλεσμα ρεκόρ, με σχεδόν 1,2 εκατομμύρια ψήφους, πάνω από 5% και κατάφερε να εκλέξει τρεις βουλευτές στο Κοινοβούλιο. Το Μέτωπο διεκδικεί με προσφυγή έναν ακόμη βουλευτή. Το ΜΑΕ ιδρύθηκε το 2011 και είναι συμμαχία των μεγαλύτερων τροτσκιστικών οργανώσεων της χώρας (Εργατικό Κόμμα, Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, Σοσιαλιστική Αριστερά) αλλά και άλλων οργανώσεων και πρωτοβουλιών της επαναστατικής αριστεράς.
Οι οργανώσεις του Μετώπου βρέθηκαν μαζί στις μάχες της εργατικής τάξης της Αργεντινής και προσπάθησαν να εκφράσουν αυτές τις κοινές εμπειρίες και εκλογικά. Σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο από τη στιγμή της δημιουργίας του ΜΑΕ, τα αποτελέσματα δεν έχουν σταματήσει να κινούνται ανοδικά. Εκτός από τους τρεις βουλευτές, εξέλεξε επτά ακόμη σε τοπικά κοινοβούλια, ενώ υπήρξαν περιοχές της χώρας όπου το ποσοστό του ξεπέρασε το 10%.
Οι εκλογές της 27ης Οκτώβρη αφορούσαν τους μισούς από τους βουλευτές του Κοινοβουλίου και το ένα τρίτο των Γερουσιαστών. Η Κριστίνα Φερνάντες που βρίσκεται στην προεδρία της χώρας από το 2007 συνεχίζει να έχει την εμπιστοσύνη του Κονγκρέσσου, όμως δεν κατάφερε το στόχο της να αυξήσει την πλειοψηφία σε επίπεδο που να της λύσει τα χέρια για πολιτικές πρωτοβουλίες. Στο Μπουένος Άιρες μάλιστα έχασε την πλειοψηφία. Η Φερνάντες και πιο πριν από αυτήν ο σύζυγός της Νέστορ Κίρτσνερ ανήκουν στην αριστερή πτέρυγα του Περονισμού (του ρεύματος που καθορίζει την πολιτική σκηνή της Αργεντινής εδώ και δεκαετίες) και αναδείχθηκαν μετά τις αλλεπάλληλες ανατροπές που ακολούθησαν την τεράστια οικονομική κρίση και εξέγερση το 2001. Η πολιτική του Κιρτσνερισμού έσωσε τον αργεντίνικο καπιταλισμό μέσα από ένα συνδυασμό διαχείρισης του χρέους, προστατευτικής πολιτικής και συνεργασίας με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία για να περιοριστούν οι εργατικές κινητοποιήσεις.
Από το 2003 συνεχίζουν να ελέγχουν τα ηνία της χώρας, όμως η ισορροπία γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Από τη μια μεριά τα αφεντικά άρχισαν να εξεγείρονται απαιτώντας μεγαλύτερη απελευθέρωση και πιο επιθετικές πολιτικές. Από την άλλη, η εργατική αντίσταση επανήλθε. Αυτές οι πιέσεις μεταφράστηκαν σε κρίση στα κόμματα και τις πολιτικές συμμαχίες της άρχουσας τάξης. Τα αποτελέσματα των εκλογών κάνουν βαθύτερη αυτή την πολυδιάσπαση.
Το ΜΑΕ και πιο πριν οι οργανώσεις που το αποτελούν κατάφεραν μέσα σε αυτή τη δεκαετία να μπορούν ταυτόχρονα να κοντράρουν τις πιέσεις της δεξιάς και των αφεντικών, αλλά ούτε για μια στιγμή να μην γίνουν αριστερό στήριγμα της κυβέρνησης Φερνάντες.