Το σκάνδαλο Cosco

Η Cosco θέλει να βάλει πόδι σε όλο τον εμπορευματικό τομέα του ΟΛΠ και η κυβέρνηση στρώνει το χαλί της ιδιωτικοποίησης στα λιμάνια, χρωματισμένο με ψέματα και μύθους.

Πιεσμένος να κλείσει το θέμα ίσως και τον επόμενο μήνα, ο Σαμαράς μαζί με τα «φιλέτα» των λιμανιών σε Πειραιά και Θεσσαλονίκης, ψάχνει τρόπους να βγάλει εσπευσμένα στο σφυρί και τον ΟΣΕ. Με το «σχέδιο Χατζηδάκη» για ιδιωτικοποίηση της ΕΡΓΟΣΕ (διαχείριση σιδηροδρομικού δικτύου), φιλοδοξεί να «κουμπώσει» το κύκλωμα της μεταφοράς προϊόντων προς την Ευρώπη.

Ήδη η Cosco ζητά «έκπτωση» για το ενοίκιο παραχώρηση (28 εκατ. ευρώ) που δίνει στον ΟΛΠ για τις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ. Την ώρα που το ΦΠΑ βρίσκεται στο 25%, η Cosco απολαμβάνει πρωτοφανή φορολογικά κι άλλα προνόμια κάτω από τις διατάξεις «αποικιακού» νόμου του 1953, του Μαρκεζίνη, «περί προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού».

Η πολυεθνική από την Κίνα έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει επιστροφή ΦΠΑ από το ελληνικό δημόσιο μέσα σε 60 ημέρες από την υποβολή αίτησης της εταιρείας, γλιτώνοντας δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, όταν τα έσοδα ΦΠΑ στον προϋπολογισμό βουλιάζουν λόγω ύφεσης.

Οι εισαγωγές εμπορευματοκιβωτίων μέσω Πειραιά από την Ασία στην Ελλάδα το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο εκτοξεύθηκαν κατά 29% και 31% αντίστοιχα, στα υψηλότερα έως τώρα επίπεδα. Καταλαβαίνει κάποιος πόσο δελεαστικό είναι για τη Cosco, το σαφάρι για την απόκτηση του συνόλου του «Container Terminal» του ΟΛΠ. Κάπως έτσι η μετοχή του ΟΛΠ στο Χρηματιστήριο της Αθήνας ξεπερνάει τα 20 ευρώ για πρώτη φορά από το 2009, όταν πέρσι μόλις που προσέγγισε τα 7,5 ευρώ!

Το μεγάλο πλεονέκτημα του Πειραιά για τις πολυεθνικές σαν την Cosco (και τη Hewlett Packard, που μπήκε πρόσφατα στο παιχνίδι) είναι η γεωγραφική θέση, που μπορεί να μειώσει τους χρόνους παράδοσης. Με προϋπόθεση να μπει γρήγορα στο κύκλωμα της ιδιωτικοποίησης και το δίκτυο του ΟΣΕ.

Με τη ψήφιση του νόμου για το νέο «Εθνικό Λιμενικό Σύστημα» ο ΟΛΠ πρόκειται να αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη αξία, απορροφώντας τις μετοχές των λιμένων Ραφήνας, Λαυρίου και Ελευσίνας.

Μύθος

Η κυβέρνηση παρουσιάζει την προοπτική του ξεπουλήματος των λιμανιών ως μοχλό για την ανάπτυξη, που θα μεταφέρει -υποτίθεται- πλούτο στην κοινωνία. Πρόκειται για μύθο που είχε φανεί ήδη στα νούμερα, από την «ντρίπλα» της κυβέρνησης Καραμανλή το 2009 για το τίμημα με τις υπογραφές Βουλγαράκη και Αλογοσκούφη. Η Cosco πληρώνει οκτώ φορές λιγότερα απ’ όσα έλεγε τότε το «τρίο στούτζες».

Τα ίδια και χειρότερα δρομολογεί τώρα και το «τρίο στούτζες» Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη. Η ιδιωτικοποίηση δεν σημαίνει φθηνότερες υπηρεσίες λόγω του ανταγωνισμού, ούτε χρήμα που ρέει… στα χαμηλότερα πατώματα.

Στην πράξη δημιουργείται ένα ιδιωτικό μονοπώλιο, που έχει τη δυνατότητα να εφαρμόζει τη δικιά του τιμολογιακή πολιτική. Το 70% των προϊόντων που διακινούνται στην ελληνική αγορά είναι εισαγόμενα, συνεπώς η παράδοση του λιμανιού στην Cosco τη χρίζει αυτόματα μονοπώλιο και βασικό ρυθμιστή των τιμών της ελληνικής αγοράς.

Πώς μπορεί, λοιπόν, κάποιος να εμπιστευτεί αυτό το «κύκλωμα», που βλέπουμε ήδη τι κάνει με τις τιμές στα σουπερμάρκετ;.

Επιπλέον επιβάλλει μείωση των θέσεων εργασίας και κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και των κανονισμών εργασίας και δημιουργεί συνθήκες κάτεργου, που αντιμάχονται τα εργατικά σωματεία εδώ και καιρό. Τώρα είναι που χρειάζεται συντονισμένη απεργιακή κλιμάκωση σε ΟΛΠ και ΟΣΕ για να μπει φρένο στις μεθοδεύσεις τους.

Ούτε, βεβαια, στο Δήμο Πειραιά θα μεταφερθούν πόροι. Πριν μερικές ημέρες έγινε κάθοδος του Σαμαρά σε ταβέρνα στο Πασαλιμάνι, μαζί με πέντε κορυφαίους υπουργούς, για να καλμάρει τις «γκρίνιες» του δημάρχου Πειραιά, Β. Μιχαλολιάκου.

Ο προσωπικός φίλος του πρωθυπουργού παριστάνει ότι πιέζει την κυβέρνηση, ζητώντας τον έλεγχο έργων ανάπλασης του ΟΛΠ αξίας άνω των 40 εκατ. ευρώ και μερίδιο από τα έσοδα που καταλήγουν στο κράτος, ως «ανταποδοτικό όφελος για την επιβάρυνση της πόλης από τη λειτουργία του λιμανιού». Αλλά ακόμα κι έτσι τίποτα δεν πρόκειται να πάει για κοινωνικές υπηρεσίες.

Ο Β. Μιχαλολιάκος προτιμά να κόβει τους παιδικούς σταθμούς και τη δημοτική ραδιοφωνία και ό,τι χρήμα κομπάζει ότι «διεκδικεί», το θέλει για να καλύψει τις «μαύρες τρύπες» του χρέους από τραπεζικά δάνεια (κοντά 130 εκατ. ευρώ).

Το ίδιο κάνει και η κυβέρνηση Σαμαρά. Η ΟΛΠ Α.Ε. έχει περάσει πλέον στην δικαιοδοσία του ΤΑΙΠΕΔ. Τα χρήματα που δίνει, ύψους περίπου 2-2,5 εκατ. ευρώ ετησίως επί εσόδων της τάξης των 100 εκατ., πηγαίνουν πλέον κατευθείαν στις τράπεζες για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους.