Η διακίνηση της εικοσασέλιδης Εργατικής Αλληλεγγύης στους κόλπους των εκπαιδευτικών συνοδεύεται από μια ποιοτική αλλαγή στον τρόπο που επικοινωνούνται οι αγώνες και τα αιτήματα του εργατικού κινήματος.
Στα τρία χρόνια μνημονίων οι εκπαιδευτικοί είδαν όχι μόνο την οικονομική τους εξαθλίωση, μετά τις αλλεπάλληλες μειώσεις των μισθών τους, αλλά και τι σημαίνει ενταντικοποίηση της εργασίας μέσα από τη διάλυση της δημόσιας παιδείας. Μαζί μ’ αυτά, ο νέος πειθαρχικός κώδικας, η αξιολόγηση και οι απολύσεις που αναμένονται, εντείνουν όχι μόνο την εξαθλίωση αλλά και την τρομοκρατία και καταστολή εναντίον του κλάδου.
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την ποιοτική αναβάθμιση της πολιτικής συζήτησης γύρω από την προοπτική απέναντι στην καπιταλιστική επίθεση και, κυρίως, στην αναζήτηση τρόπου συντονισμού των κλάδων που βγαίνουν στον αγώνα, με στόχο ο αγώνας αυτός να κλιμακωθεί μέχρι την τελική ανατροπή.
Η ΕΑ, αποκαλύπτοντας την αντιδραστική πολιτική Ε.Ε. και ΔΝΤ και μεταφέροντας τις εικόνες των αγώνων στους άλλους κλάδους, αναδεικνύει την μόνη ρεαλιστική λύση ανατροπής, τη σύνδεση και το συντονισμό των αγώνων που ξεδιπλώνονται στους εργατικούς χώρους. Αναδεικνύοντας τη φασιστική απειλή και την ανάγκη δημιουργίας ενιαίου αντιρατσιστικού αντιφασιστικού μετώπου που θα στείλει του νεοναζί στους υπονόμους της ιστορίας, ενισχύει τις προσπάθειες των εκπαιδευτικών να οργανώσουν το δικό τους αγώνα μέσα στα σχολειά.
Ενόψει των νέων γενικών συνελεύσεων του κλάδου, η ΕΑ. θα παίξει καθοριστικό ρόλο για να ξαναπιάσουν οι εκπαιδευτικοί το νήμα των αγώνων, με πρώτο σταθμό στις 20 Φλεβάρη, μέρα όχι μόνο πανεργατικής απεργίας αλλά και κλιμάκωσης και συντονισμού για την ανατροπή της κυβέρνηση της «επίταξης».
Γεωργία Κόφφα, Γ’΄ΕΛΜΕ Αθήνας