Μια ρατσιστική και αποικιοκρατική συμφωνία υπέγραψε η ακροδεξιά πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μελόνι, με τον Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα. Η Αλβανία δίνει το δικαίωμα στην Ιταλία να ανοίξει μέχρι την επόμενη Άνοιξη δύο κέντρα κράτησης μεταναστών σε αλβανικό έδαφος, τα οποία όμως θα λειτουργούν σαν να ήταν ιταλικό έδαφος. Μετανάστες και πρόσφυγες που θα περισυλλέγονται ή θα συλλαμβάνονται από ιταλικά πλοία θα μεταφέρονται στην Αλβανία και όχι στην Ιταλία, αδιαφορώντας για το αν ζητάνε άσυλο ή όχι.
Με τον ίδιο τρόπο που η Βρετανία (που πλέον δεν είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση) οργάνωσε την άμεση απέλαση προσφύγων στη Ρουάντα, έτσι και η Μελόνι χρησιμοποιεί την Αλβανία σαν έδαφος όπου θα μπορεί να γλυτώσει από τις όποιες υποχρεώσεις της επιβάλλει η ευρωπαϊκή νομιμότητα. Μάλιστα η Μελόνι διαφήμισε την υπογραφή της συμφωνίας σαν “μοντέλο” το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ακολουθήσει και με άλλες χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό που έχουν στο μυαλό τους είναι να στήσουν ευρωπαϊκά Γκουαντάναμο στις ακτές της Αφρικής ή ακόμη μακρύτερα, όπου θα στέλνουν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Ήδη η συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τυνησία μετατρέπει τη χώρα της βόρειας Αφρικής σε τοπικό χωροφύλακα που μαντρώνει τους μετανάστες κατά χιλιάδες. Η ίδια η τυνησιακή κυβέρνηση κλιμακώνει τις εκστρατείες μίσους κατά των Αφρικανών μεταναστών, διεκδικώντας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και χρήμα αλλά και στραβά μάτια στο γεγονός ότι ο πρόεδρος Σαγιέντ πήρε πραξικοπηματικά την εξουσία και φυλακίζει τους αντιπάλους του.
Η συμφωνία με την Ιταλία όμως είναι ένα βήμα παραπέρα, καθώς υπάρχει επιστροφή από ευρωπαϊκό σε μη ευρωπαϊκό έδαφος από τις ίδιες τις Αρχές μιας ευρωπαϊκής χώρας. Ο Ράμα από τη μεριά του βλέπει την συμφωνία με την Ιταλία σαν ένα ακόμη βήμα για την πορεία της Αλβανίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Μελόνι τον διαφήμισε με αυτόν τον τρόπο: “Η Αλβανία συμπεριφέρεται ήδη σαν χώρα της ΕΕ, παρότι δεν είναι στην ΕΕ”. Χώρα της ΕΕ σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό είναι να στήνεις στρατόπεδα και να κυνηγάς τους μετανάστες.
Διπλή πίεση
Η Μελόνι βρίσκεται κάτω από διπλή πίεση. Εκλέχτηκε με το ρατσιστικό της πρόγραμμα υποσχόμενη να σταματήσει τον ερχομό προσφύγων και μεταναστών. Αλλά στη διάρκεια της διακυβέρνησής της είδε αύξηση των αφίξεων. Ο σύμμαχός της Σαλβίνι και άλλες δυνάμεις μέσα στην κυβέρνησή της διεκδικούν σκληρότερα ρατσιστικά μέτρα. Από την άλλη το αντιρατσιστικό κίνημα δεν την έχει αφήσει να υλοποιήσει τα σχέδιά της. Σε όλα τα σημεία όπου φτάνουν μετανάστες, οργανώνονται διαδηλώσεις και κινήσεις υποδοχής για να μπλοκαριστεί η προσπάθεια της κυβέρνησης να στήσει επεισόδια κρίσης και πανικού.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης καταδίκασαν τη συμφωνία με την Αλβανία. Ενώ την Παρασκευή 17 Νοέμβρη, οι συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες CGIL και UIL καλούν σε γενική απεργία κατά του προϋπολογισμού στο Κέντρο της χώρας, με κεντρική διαδήλωση στη Ρώμη. Στις 20 Νοέμβρη η γενική απεργία θα οργανωθεί στη Σικελία, στις 24 Νοέμβρη στις περιφέρειες του Βορρά και την 1η Δεκέμβρη στις περιφέρειες του Νότου.