Εργατικό κίνημα
11-12 Σεπτέμβρη: Η Θεσσαλονίκη έστειλε το μήνυμα

11-12/9, Θεσσαλονίκη. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

Ηχηρό μήνυμα αντίστασης έστειλε το διήμερο εργατικών κινητοποιήσεων στη Θεσσαλονίκη, την Παρασκευή 11 και το Σάββατο 12 Σεπτέμβρη.

Η Παρασκεύη ήταν η ημέρα που είχαν ορίσει οι εργαζόμενοι των δημόσιων νοσοκομείων ως απεργιακή, διεκδικώντας μαζικές προσλήψεις, μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων, αύξηση της χρηματοδότησης στην Υγεία, ένταξη στα ΒΑΕ για όλους τους υγειονομικούς, μέσα προστασίας απέναντι στον κορονοϊό. Από νωρίς το πρωί δεκάδες εργαζόμενοι/ες συγκεντρώθηκαν στην πύλη του Ιπποκράτειου. Οι εργαζόμενοι του Ιπποκράτειου μαζί με τους συναδέλφους/ισσές τους από το Θεαγένειο, το Παπανικολάου, το ΨΝΘ, το νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, μέλη του Συλλόγου Εργαζομένων του Αγ.Σάββα και του Συντονιστικού Νοσοκομείων που ταξίδεψαν από την Αθήνα, συνδικαλιστές της ΠΟΕΔΗΝ και υγειονομικοί από πολλά νοσοκομεία της Β. Ελλάδας που στελέχωσαν τα πανό της ομοσπονδίας, βάδισαν προς το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης. Αξιοσημείωτη ήταν η στιγμή που η διαδήλωση πέρασε έξω από το ΑΧΕΠΑ, όπου βρίσκονταν με τα πανό τους οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου μαζί με συνδικαλιστές/τριες της ΟΕΝΓΕ και με υψωμένες γροθιές ενώθηκαν με τους συναδέλφους τους. Το ΑΧΕΠΑ είναι από τα πλέον χτυπημένα νοσοκομεία της πόλης, καθώς πολλοί εργαζόμενοι έχουν βρεθεί θετικοί στον κορονοϊό.

Το Σάββατο 12 Σεπτέμβρη ο Μητσοτάκης από το βήμα του Thessaloniki Helexpo Forum ανακοίνωνε ότι θα σπαταλήσει δισεκατομμύρια για πολεμικούς εξοπλισμούς και τίποτα για τα νοσοκομεία και τα σχολεία. Ότι θα προσλάβει χιλιάδες επαγγελματίες στρατιώτες κι ότι ενδέχεται να επιβάλει υποχρεωτική στράτευση στα 18, αλλά κουβέντα για τις 35.000 κενές θέσεις στην Υγεία και την ανάγκη για προσλήψεις εκπαιδευτικών προκειμένου να μικρύνουν οι τάξεις. 

Την ίδια ώρα όμως, έπαιρνε απάντηση από χιλιάδες εργαζόμενους κι εργαζόμενες στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Για πρώτη φορά τα συλλαλητήρια πήραν τόσο ενωτική τροπή. Ένα μαζικό μπλοκ φοιτητικών συλλόγων ξεκίνησε από το Πολυτεχνείο, πέρασε από την Καμάρα όπου ενώθηκε με ένα μεγάλο κομμάτι της εκεί συγκέντρωσης, συνέχισε στην Εγνατία και Αγ.Σοφίας που ήταν η προσυγκέντρωση του Συντονισμού Ενάντια στα Μνημόνια, της ΚΕΕΡΦΑ και της Εργατικής Αλληλεγγύης κι όλοι μαζί βάδισαν προς τη συγκέντρωση των συνδικάτων στο Άγαλμα Βενιζέλου. Εκεί, με σύνθημα “Φοιτητές – Εργατιά μια φωνή και μια γροθιά” το μπλοκ που είχε διαμορφωθεί μπήκε επικεφαλής της διαδήλωσης που έφτασε μέχρι την πλατεία ΧΑΝΘ, όπου βρισκόταν σε εξέλιξη η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Χωρίς επιτυχία τα ΜΑΤ προσπάθησαν να αποτρέψουν τη σύνδεση των δύο διαδηλώσεων μπαίνοντας ανάμεσα και μετά από εκατέρωθεν διαμαρτυρίες αποχώρησαν. Η μεγάλη πορεία που σχηματίστηκε κατέληξε ξανά στο Άγαλμα Βενιζέλου.


Διαδηλώνουμε ενάντια σε μια κυβέρνηση που αντί να πάρει μέτρα για την ενίσχυση των νοσοκομείων, για να ανοίξουν τα σχολεία σε σωστές συνθήκες με λίγους μαθητές σε μεγάλες αίθουσες κλπ, για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, δίνει τα λεφτά σε πολεμικούς εξοπλισμούς. 

Παίζει το χαρτί του εθνικισμού για να μας ρίξει στάχτη στα μάτια, ότι δήθεν μας απειλούν οι γείτονες, ενώ η όλη δουλειά γίνεται για τις ΑΟΖ, για τα πετρέλαια, για τα αέρια και για το τάληρο. Για εμάς προορίζονται μόνο μνημόνια και σκληρά μέτρα και την ίδια ώρα μας λένε ότι μας φταίνε οι πρόσφυγες. Δεν θα τους περάσει κι αυτό φαίνεται κι από τη σημερινή διαδήλωση. Εγώ εργάζομαι ως συνοδός εκδρομών, ένα κομμάτι στον κλάδο του τουρισμού που δεν έχει αναγνωριστεί ως επάγγελμα. Τώρα λόγω της κρίσης του κορονοϊού δεν δουλεύει κανείς μας. Πιέσαμε πολύ και πήραμε ένα εφάπαξ επίδομα των 800 ευρώ μαζί με τους ξεναγούς και κάποιες ακόμα κατηγορίες εργαζομένων και θα πάρουμε άλλο ένα επίδομα των 534 ευρώ. Το λέω αυτό γιατί δεν μας τα χάρισαν. Χρειάστηκε να παλέψουμε, να πιέσουμε με τα σωματεία μας και να το κερδίσουμε. Έτσι θα συνεχίσουμε για να πάρουμε ό,τι έχει ανάγκη η εργατική τάξη.

Άγγελος Σπανόπουλος
εργαζόμενος στον τουρισμό
Είμαστε φοιτήτριες και φοιτητές από τον Βόλο και ήρθαμε στη Θεσσαλονίκη για να διαδηλώσουμε μαζί με τους εργαζόμενους.

 Η κυβέρνηση έχει χτυπήσει τόσο τα δικαιώματά μας ως φοιτητών όσο και των εργαζομένων. Είμαστε μαζί τους. Μόνο με κοινούς αγώνες θα βγούμε από το χάος που μας έχουν επιβάλει. Τη Δευτέρα ανοίγουν τα σχολεία κι όλοι ξέρουν για το πόσο προβληματικές είναι οι συνθήκες στις οποίες καλούνται δουλέψουν εκπαιδευτικοί και μαθητές. Τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά στις σχολές. Τα πανεπιστήμιά μας είναι κατεστραμμένα από την υποχρηματοδότηση. Στους ηλεκτρολόγους του Βόλου για παράδειγμα δεν υπάρχει καν κτήριο και λένε ότι θα ανοίξουν κανονικά! Την περασμένη χρονιά έκαναν μάθημα σε πενταβρώμικες πολυκατοικίες με μικρές αίθουσες. Φυσικά ούτε λόγος για μέτρα προστασίας, είναι κάτι για το οποίο μόνοι μας θα μεριμνήσουμε. Διεκδικούμε τα αυτονόητα. Έχει να κάνει με τη ζωή μας.

Τζένη Δερμιτζίδου
φοιτήτρια Βόλος

Η δουλειά στο ΨΝΘ έχει εντατικοποιηθεί. Το προσωπικό είναι λίγο, γερασμένο, κουρασμένο και η κατάσταση επιδεινώνεται από τις μετακινήσεις που γίνονται, όπου στέλνουν συναδέλφους στο Παπανικολάου. 

Μπαλώνουν τρύπες ανοίγοντας άλλες, αντί να κάνουν προσλήψεις. Πρόσφατα είχαμε και την απειλή κλεισίματος της παθολογικής κλινικής, το οποίο προς το παρόν αποφεύχθη. Η υποβάθμιση αυτή του ΨΝΘ σημαίνει την υπολειτουργία του κι ενδεχομένως το κλεισιμό του μελλοντικά. Προσλήψεις χρειάζονται, λεφτά στα νοσοκομεία, περισσότερες ΜΕΘ, υλικά, μέσα προστασίας. Όλα τα άλλα είναι πασαλείμματα γιατί δεν θέλουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Τα δίνουν για φρεγάτες κι εξοπλιστικά προγράμματα κι όχι για την Υγεία που έχει ανάγκη ο κόσμος.

Κατερίνα Αβραμίδου
εργαζόμενη Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Οι ελλείψεις ήταν μεγάλες ήδη πριν την πανδημία. Τα κενά παραμένουν και τώρα που έχουμε την έκτακτη κατάσταση της πανδημίας. Μαζικές προσλήψεις, μονιμοποιήσεις και χρηματοδότηση. Αυτό χρειαζόμαστε. 

Το Ιπποκράτειο φιλοξενεί παιδιά ασθενείς covid. Τα μαιευτικά και παιδιατρικά τμήματα είναι μοναδικά στη Θεσσαλονίκη. Όταν χαρακτηριστήκαμε κι επίσημα νοσοκομείο covid και δεν είχαμε τον μοριακό αναλυτή που είχε πάει στο νοσοκομείο της Ξάνθης, είχαμε πρόβλημα. Συγκεντρώνονταν τα τεστ κι από το Ιπποκράτειο πήγαιναν στο ΑΧΕΠΑ, κι όταν πλέον δεν μπορούσε το ΑΧΕΠΑ πήγαιναν σε ιδιώτες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να καθυστερούν χειρουργεία και να δημιουργούνται πολλά προβλήματα. 

Παναγιώτης
εργαζόμενος Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης

Το μόνο που έγινε μέσα στην πανδημία είναι να δοθούν 10 παραπάνω κλίνες – όχι ΜΕΘ. Τίποτα άλλο. Όσον αφορά τις προσλήψεις που έλεγαν, σε σχέση με τον αριθμό των συνταξιοδοτήσεων είναι μία η άλλη. 

Γιατρός δεν προσελήφθη κανείς. Ούτε καν πνευμονολόγος. Δεν κάνουν καμία μόνιμη πρόσληψη. Μόνο συναδέλφους σε επισφαλείς συνθήκες παίρνουν. 'Άμα πάμε καλά με τον covid θα σας διώξουμε', είναι σαν να τους λένε. Το μεγάλο σκάνδαλο σε εμάς είναι η υπόθεση των τεστ, όπου τα στέλνανε σε ιδιωτικό εργαστήριο με αποτέλεσμα να χρεωθεί το νοσοκομείο 280 χιλιάρικα για χάρη των ιδιωτών. Στη συνέχεια τα έδωσαν σε εργολάβο όπου έχει εγκατασταθεί πλέον μέσα στο χώρο του νοσοκομείου σε απαράδεκτες συνθήκες. Απλά να σου αναφέρω ότι το εργαστήριο covid αερίζεται από έναν φεγγίτη. Φάγαμε χειροκρότημα αλλά δεν πληρωνόμαστε. Οι εφημερίες covid -όχι οι τακτικές- είναι απλήρωτες από τον Φλεβάρη. Αυτά είναι τα χοντρά. Από εκεί και πέρα οι δυσλειτουργίες είναι άπειρες.

Ελένη Σιώτου
πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Παπανικολάου

Είμαστε κέντρο αναφοράς για τον κορονοϊό αλλά δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε μόνοι μας. 

Πολλά χειρουργεία έχουν μείνει πίσω. Οι ελλείψεις προσωπικού είναι το μεγάλο πρόβλημα. Έχουμε πρόβλημα και με τα υλικά. Οι μάσκες που μας έφεραν ήταν ακατάλληλες. Έχουμε ελλείψεις σε γάντια, τα παίρνουμε με το σταγονόμετρο. Αλλά σε σχέση με τον αριθμό των εργαζόμενων, χαρακτηριστικό είναι ότι έχουμε γύρω στις 250 κενές οργανικές θέσεις.

Κωνσταντίνος Σταυράκογλου
αντιπρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης

Το νοσοκομείο από τις 25 Φλεβάρη που μας ήρθε η πανδημία κρατάει με όσα μέσα διαθέτει και με εργαζόμενους που δουλεύουν πάνω από τις δυνατότητές τους. 

Έχουμε ελλείψεις σε προσωπικό και υλικό και γι'αυτό οδηγηθήκαμε εδώ. Τα ωράριά μας είναι εξαντλητικά και το προσωπικό είναι γερασμένο. Εμείς είμαστε συμβασιούχοι και βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή της μάχης. 

Χρειαζόμαστε περισσότερα λεφτά στην Υγεία, υλικά κι εργαζόμενους. Μέσα προστασίας δεν υπάρχουν. Επιτέλους η κυβέρνηση να σκύψει το κεφάλι και να δει το χώρο της Υγείας με λίγη σοβαρότητα. 

Δέσποινα
εργαζόμενη στο ΑΧΕΠΑ

Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη στο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της, τον Φλεβάρη λίγο πριν την πανδημία, άλλαξε τον δημόσιο χαρακτήρα του νοσοκομείου μας και το έκαναν ιδιωτικού δικαίου. 

Δημιουργούν ουσιαστικά ένα υβριδικό νοσοκομείο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ασφαλιστικών και λοιπών ιδιωτικών εταιριών. Μάλλον είχαν σχέδιο να ιδιωτικοποιήσουν πολλά νοσοκομεία αλλά προέκυψε ο κορονοϊός και προσωρινά επιβραδύνθηκε η διαδικασία. Οι εργαζόμενοι προσπαθούμε, όχι μόνο συνδικαλιστικά και πολιτικά, αλλά κυρίως κινηματικά να αντιστρέψουμε την κατάσταση και να επαναφέρουμε το δημόσιο χαρακτήρα του νοσοκομείου μας, που είναι και το μοναδικό νοσοκομείο της πόλης μας. 

Αλέξανδρος Σπανός 
αντιπρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Κομοτηνής

 

12/9, Θεσσαλονίκη. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης 

 

 

11-12/9, Θεσσαλονίκη. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης