Απλώστε, ενώστε τις απεργίες

Φέτος οι τριτοβάθμιες ηγεσίες κινούνται με τους ίδιους χειρισμούς. Η ΑΔΕΔΥ έχει καλέσει 24ωρη απεργία στις 10 Φλεβάρη, η ΓΣΕΕ αποφάσισε για τις 23 Φλεβάρη και οι γραφειοκρατικές ηγεσίες πιέζουν ώστε να αναβάλει και η ΑΔΕΔΥ για αργότερα. Το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ συνεδριάζει την Παρασκευή. Η απάντηση της βάσης πρέπει να είναι ξεκάθαρη: Δεν θέλουμε υποχωρήσεις, θέλουμε κλιμάκωση. Θέλουμε απεργίες και στις 10 και στις 23 κλιμακώνοντας από 24ωρη σε 48ωρη πανεργατική.

Πρόκειται για μια ρεαλιστική προοπτική, καθώς ο πρώτος μήνας του 2011 βρίσκει τους εργαζόμενους παντού ξεσηκωμένους:

Στους Δήμους, τις Περιφέρειες, τα υπουργεία, δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχοι είναι στους δρόμους απαιτώντας το δικαίωμα στη μόνιμη δουλειά, το ίδιο και οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί στα σχολεία. Ο αγώνας τους, είναι αγώνας ολόκληρης της εργατικής τάξης ενάντια στην ανεργία, αλλά και τη διάλυση των υπηρεσιών και του κοινωνικού κράτους που συνοδεύουν τις απολύσεις.

Στα σχολεία, στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δάσκαλοι και καθηγητές κινητοποιούνται ενάντια στην προοπτική συγχώνευσης και κλεισιμάτων εκατοντάδων σχολείων σε όλη την Ελλάδα. Το ίδιο και στα Πανεπιστήμια, όπου η απειλή του υπό διαμόρφωση νομοσχεδίου της Διαμαντοπούλου συναντά μαζική αντίδραση – όπως και οι προσπάθειες κλεισιμάτων ολόκληρων τμημάτων, ως «μη λειτουργικών» εκ μέρους της κυβέρνησης.

Την ίδια στιγμή, στα νοσοκομεία, με νομοσχέδια και υπουργικές αποφάσεις, η κυβέρνηση επιχειρεί την πλήρη διάλυση του ΕΣΥ, αφήνει απλήρωτους γιατρούς και εργαζόμενους, προωθεί και εκεί συγχωνεύσεις και κλεισίματα νοσοκομείων.

Να προχωρήσουμε

Οργανώνοντας μαζικές συνελεύσεις, περιοδείες και εξορμήσεις σε κάθε χώρο, μπορούμε, όχι μόνο να πάμε σε μια επιτυχημένη απεργία και συλλαλητήριο στις 10 Φλεβάρη, αλλά να προχωρήσουμε ακόμα πάρα πέρα από μια απεργία-συμβολική διαμαρτυρία. Πώς;

Καταρχήν, σε αυτό τον αγώνα, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο δεν είναι μόνοι. Ο αναβρασμός απλώνεται στις ΔΕΚΟ, κόντρα στις «καθησυχαστικές φωνές» των ηγεσιών τους. Στις συγκοινωνίες ο υποτιθέμενος διάλογος του Ρέππα με τις ηγεσίες των συνδικάτων έχει κοντά ποδάρια.

Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι σε όλο τον ιδιωτικό τομέα έρχονται αντιμέτωποι με τις απολύσεις και την επίθεση στις συλλογικές συμβάσεις: Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, στις Αττικές Εκδόσεις, τον όμιλο Αλαφούζου και αλλού απεργούν ενάντια στις απόπειρες της εργοδοσίας να περικόψει τους μισθούς. Στην Ιντρακόμ προχωράνε σε 48ωρη απεργία ενάντια στους εκβιασμούς του Κόκκαλη.

Υπάρχει κοινό έδαφος για να προχωρήσουμε όλοι μαζί πανεργατικά σε κλιμάκωση της αντίστασης. Αλλά θα χρειαστεί την ενότητα και τον συντονισμό να τον χτίσουμε από τα κάτω οργανώνοντας εργασιακές επιτροπές παντού. Σε κάθε κάλεσμα των συνδικαλιστικών ηγεσιών για κινητοποίηση απαντάμε θετικά και αξιοποιούμε την ευκαιρία για να οργανώσουμε τους χώρους μας. Αλλά όταν οι ηγεσίες κάνουν πίσω, εμείς κάνουμε ανταρσία και επιμένουμε στον αγώνα. ΄Ετσι χτίζουμε τη δύναμη της βάσης μέχρι να φτάσουμε στη νίκη, στην ανατροπή των επιθέσεων της τρόικας και της κυβέρνησης.