Τα αποτελέσματα των βρετανικών εκλογών ήρθαν να επιβεβαιώσουν το βάθεμα της πολιτικής κρίσης και την ανάδειξη μιας νέας ριζοσπαστικοποίησης από τα αριστερά.
Ήταν η λογική συνέχεια (και όχι η ανατροπή) του περσινού δημοψηφίσματος που κατέληξε στο Brexit. Ένα χρόνο πριν, με μια από τις μεγαλύτερες ιστορικές λαθροχειρίες, η άρχουσα τάξη και τα ΜΜΕ της κατέγραφαν το Βrexit σαν δείγμα δεξιάς-ακροδεξιάς στροφής της εργατικής τάξης στη Βρετανία. Το αποτέλεσμα των εκλογών αποκάλυψε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η εργατική τάξη της Βρετανίας ριζοσπαστικοποιείται και στρέφεται προς τα αριστερά.
Οι εκλογές ήταν μια μεγάλη ήττα για το Συντηρητικό Κόμμα και την Τερέζα Μέι. Η Τερέζα Μέι, που είχε την πλειοψηφία, προκάλεσε τις εκλογές με στόχο να τη διευρύνει. Μόλις τρεις βδομάδες πριν, τα γκάλοπ της έδιναν 391 έδρες στο κοινοβούλιο (από 330 που είχε ήδη) αλλά τελικά έπεσε στις 316 χάνοντας την αυτοδυναμία.
Ακολουθώντας το παράδειγμα του Κάμερον με το δημοψήφισμα, η Μέι πέτυχε να οξύνει την κρίση όχι μόνο στο εσωτερικό του Συντηρητικού Κόμματος, όπου τα μαχαίρια είχαν ήδη βγει πάνω στο χειρισμό του Βrexit, αλλά και να βαθύνει την αστάθεια συνολικά στο βρετανικό πολιτικό σύστημα.
Η οποιαδήποτε κυβέρνηση μειοψηφίας των Συντηρητικών θα μπορεί να σταθεί μόνο σε συνεργασία του προτεσταντικού ακροδεξιού DUP από τη Βόρειο Ιρλανδία. Hγετικά στελέχη του DUP ήταν μέλη στην ένοπλη οργάνωση Ulster Resistance που οργάνωνε τάγματα εφόδου ενάντια στους Καθολικούς. Ήδη πολλοί μιλάνε για νέες εκλογές το φθινόπωρο.
Αντίθετα, το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν μια μεγάλη επιτυχία για το Κόμμα των Εργατικών, που πήρε ένα 40% πετυχαίνοντας μια άνοδο που συγκρίνεται μόνο με τις εκλογές του…1945!
Ο Κόρμπιν μπόρεσε να αντιμετωπίσει όχι μόνο την Μέι αλλά και τη Μπλερική πτέρυγα των Εργατικών κάνοντας μια θαρραλέα καμπάνια ενάντια στη λιτότητα, τον πόλεμο και το ρατσισμό. Κέρδισε την υποστήριξη του μεγαλύτερου μέρους της εργατικής τάξης αλλά και της νεολαίας που έχουν σιχαθεί το ρατσισμό και την πολεμοκαπηλεία που εκφράζουν οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης που έχουν διαλύσει το κράτος πρόνοιας και έχουν επιφέρει πλήγματα στην εργατική τάξη με τις νεοφιλελεύθερες συνταγές τους.
Εκστρατεία
Αυτό το κύμα δεν μπόρεσε να το εκτρέψει η κινδυνολογική εκστρατεία της Μέι που προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τις βομβιστικές επιθέσεις στο Μάντσεστερ και το Λονδίνο για να σπείρει ισλαμοφοβικό και ρατσιστικό δηλητήριο. Η απόφαση του Κόρμπιν να μιλήσει και να καταγγείλει ανοιχτά τους πολέμους που έχει κάνει η Βρετανία, είχε την υποστήριξη του κόσμου.
Το επιτυχές αποτέλεσμα του Κόρμπιν στηρίχτηκε (όπως και η επικράτησή του εναντίον των μπλερικών στο εσωτερικό του Εργατικού Κόμματος πριν από δύο χρόνια) στην κινητοποίηση από τα κάτω δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που είδαν στις αριστερές του θέσεις μια αχτίδα φωτός στο σκοτάδι που είχε καταπιεί το Εργατικό Κόμμα. Αυτή η κινητοποίηση ήταν εμφανής και στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις σε πόλεις και γειτονιές όπου συμμετείχε χιλιάδες κόσμος.
Η επιτυχία του Κόρμπιν δεν θα μπορούσε να είχε υπάρξει χωρίς τους αγώνες που έχει δώσει η εργατική τάξη και η ριζοσπαστική αριστερά στη Βρετανία εδώ και δεκαπέντε χρόνια.
Το μεγαλειώδες αντιπολεμικό κίνημα εκατομμυρίων ανθρώπων που οργάνωσε το Stop the War Coalition το 2003 συνεχίζει να μπολιάζει όχι μόνο τη βρετανική αριστερά αλλά και συνολικά τη βρετανική εργατική τάξη και νεολαία ώστε να μην καταπίνει την «τρομοκρατική» υστερία.
Η συστηματική ενωτική μαζική δράση του Unite Against Fascism και του Stand up to Racism μπόρεσε να φράξει το δρόμο στους ρατσιστές και τους φασίστες από το να καρπωθούν αυτοί την αγανάκτηση για τη λιτότητα και να πετύχουν ό,τι πέτυχε η Λεπέν στη Γαλλία.
Σε κόντρα με τις πιο γραφειοκρατικές ηγεσίες των συνδικάτων, οι αντιδράσεις ενάντια στη λιτότητα ποτέ δεν σταμάτησαν όλα αυτά τα χρόνια. Από το μεγάλο φοιτητικό κίνημα του 2010 στα μεγάλα συλλαλητήρια των συνδικάτων, με μισό εκατομμύριο να διαδηλώνει ενάντια στη λιτότητα το 2011. Και από τους 250.000 διαδηλωτές πριν μερικούς μήνες για την υπεράσπιση του NHS (ΕΣΥ) στις απεργίες των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ του Λονδίνου, των πυροσβεστών, των εργαζόμενων στην υγεία και μια σειρά άλλους χώρους. Αυτή τη δυναμική αγκάλιασε ο Κόρμπιν, σε αντίθεση με όσους θεωρούσαν ότι η εργατική τάξη και η Αριστερά έχει πεθάνει στη Βρετανία.
Ενδεικτικές της διάθεσης που έχει ξεσηκώσει με το καλημέρα το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν οι διαδηλώσεις που έγιναν το Σάββατο, δύο μέρες μετά τις εκλογές στην πρωθυπουργική κατοικία με αίτημα την παραίτηση της Μέι.
Είναι η καλύτερη ευκαιρία για την εργατική τάξη και τη νεολαία στη Βρετανία να περάσει στην αντεπίθεση μετατρέποντας την εκλογική επιτυχία σε απεργιακή δράση και διαδηλώσεις για την ανατροπή όχι μόνο της Μέι και του Συντηρητικού κόμματος, αλλά και όλων των πολιτικών που έχουν εφαρμόσει από κοινού το Συντηρητικό και Εργατικό κόμμα τις τελευταίες δεκαετίες. Η οικοδόμηση ενός τέτοιου κινήματος μπορεί να δώσει την ευκαιρία στην επαναστατική αριστερά να μεγαλώσει.