...και η συνέχειά της

Ομως, ο Πατρίς, εργαζόμενος σε νοσοκομείο λέει: «Φαινόταν λες και ξεκινούσαν τον αγώνα χωρίς να τον πολυπιστεύουν. Περίμεναν ότι θα προχωρούσαν σε μερικές διαδηλώσεις οργανωμένες από τα πάνω και μετά η ιστορία θα τελείωνε. Ομως, ο ενθουσιασμός των απεργών και η αποφασιστικότητα που έδειξαν ήταν μια έκπληξη για όλους. Και οι συνδικαλιστές έπρεπε να καλέσουν σε πιο σοβαρές κινητοποιήσεις για να πιάσουν το ρυθμό».

Η Βιρζινιά, εκπαιδευτικός, συμπληρώνει: «Οι διαδηλώσεις του Ιούνη και ιδιαίτερα οι διαδηλώσεις της 7ης Σεπτέμβρη μάς εξέπληξαν όλους –ξαφνικά είδαμε ότι όλοι ήταν στους δρόμους. Και ήταν μόλις λίγες μέρες μετά τις μεγάλες διαδηλώσεις που έγιναν ενάντια στις επιθέσεις του Σαρκοζί κατά των Ρομά».

Οι ακτιβιστές αξιοποίησαν την ευκαιρία που δόθηκε από τις εκκλήσεις των συνδικαλιστών για δράση, και ανέβασαν τη μάχη σε νέα επίπεδα. Το ίδιο συνέβη και την τελευταία βδομάδα. Οι ηγεσίες των συνδικάτων ήξεραν ότι έπρεπε να επιταχύνουν την αντίσταση επειδή το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό βρισκόταν στα τελευταία στάδια της κοινοβουλευτικής διαδικασίας.

Αυτό σήμανε ότι έδωσαν τη συγκατάθεσή τους για απεργίες διαρκείας σε ορισμένους κομβικούς τομείς της οικονομίας. Ομως για να γίνει απεργία διαρκείας στην πράξη και να γενικευτεί αυτό το παράδειγμα, έπρεπε να πάρουν το καθήκον στις πλάτες τους οι ακτιβιστές της βάσης. Ο Γκαέλ, μέλος της συνδικάτου της CGT στην πετρελαιοβιομηχανία μας δήλωσε: «Βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή των απεργιών και είμαστε περήφανοι γι’αυτό. Ξέρουμε ότι όλος ο κόσμος έχει τα μάτια του στραμμένα σε μας. Ομως, οι απεργοί στην πετρελαιοβιομηχανία, στον σιδηρόδομο και αλλού χρειάζεται να δουν ότι το κίνημα απλώνεται. Αυτό θέλουμε να δούμε από τις ηγεσίες των συνδικάτων που μέχρι τώρα καθυστέρησαν πολύ να δώσουν το σύνθημα για κλιμάκωση. Ελπίζω ότι αυτή τη βδομάδα θα καλέσουν σε γενική απεργία τους πάντες».

Ενα από τα πιο δημοφιλή συνθήματα στη διαδήλωση του περασμένου Σαββάτου ήταν αυτό που ζητούσε γενική απεργία –και όχι μόνο μία μέρα. Αλλά θα χρειαστεί τεράστια πίεση για να βγει μια τέτοια κινητοποίηση. Ο Μπερνάρ Τιμπό, γενικός γραμματέας της συνομοσπονδίας CGT όταν ρωτήθηκε για τη γενική απεργία είπε: «Πρόκειται για σύνθημα που μου φαίνεται αρκετά αφηρημένο. Δεν ταιριάζει με την πρακτική με την οποία καταφέρνουμε να αυξάνουμε τη δύναμή μας».

Ωστόσο, πολλοί εργάτες διαφωνούν. Και αυτοί είναι που χρειάζεται να οργανωθούν. Για να νικήσουν τον Σαρκοζί, οι εργάτες στη Γαλλία χρειάζεται να επεκτείνουν τη δράση τους, διατηρώντας και απλώνοντας τις απεργίας διαρκείας που ήδη υπάρχουν, πιέζοντας για μια γενική απεργία διαρκείας και ενοποιώντας τους φοιτητές μαζί με τους εργάτες.