Πρωτοβουλίες ενίσχυσης του αγώνα

Το ίδιο ήταν η πρωτοβουλία των “Εργαζόμενων σε Κίνηση” και της Επιτροπής Αλληλεγγύης Συνδικαλιστών και Συνδικάτων να κυκλοφορήσουν στην απεργιακή συγκέντρωση της περασμένης Πέμπτης κοινή ανακοίνωση για “Απεργία διαρκείας μέχρι τη νίκη”. Στην ανακοίνωση εργαζόμενοι από τον ΟΣΕ, τον Προαστιακό, το ΜΕΤΡΟ, την ΕΘΕΛ απαντούσαν σε μια σειρά ερωτήματα για το αν ένας αγώνας διαρκείας μπορεί να νικήσει και με ποιο τρόπο, θυμίζοντας “Δεν πρέπει να ξεχνάμε τον ηρωικό αγώνα των εργαζόμενων στην ΕΑΣ το '90-'93. Για δεκαοκτώ μήνες έμειναν στο δρόμο του αγώνα και ανάγκασαν στη συνέχεια την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να ξανακάνει κρατικά τα λεωφορεία. Αυτή ήταν η μοναδική επανακρατικοποίηση στην Ευρώπη και μάλιστα σε μία εποχή που η κυρίαρχη άποψη ήταν 'δώστε τα όλα στους ιδιώτες'. Σήμερα οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να πείσουν ούτε τους βουλευτές τους ότι η ελεύθερη αγορά είναι η λύση. Ολοι οι εργαζόμενοι ξέρουν ότι η 'ελεύθερη αγορά' μας έφερε σε αυτή την τεράστια κρίση”.

Παράλληλα, τρεις επιστημονικοί σύλλογοι εργαζόμενων του ΟΣΕ -ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πτυχιούχων Μηχανικών ΤΕ ΟΣΕ, ο Σύλλογος Διπλωματούχων Μηχανικών ΟΣΕ και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πτυχιούχων Ανώτατων Σχολών ΟΣΕ- αποφάσισαν να ενισχύσουν προπαγανδιστικά τον αγώνα με ανακοίνωσή τους που απαντά στα ψέματα της κυβέρνησης.

Περιεχόμενο

Η ανακοίνωση που μοιράστηκε στη συγκέντρωση της περασμένης Πέμπτης αναφέρει ανάμεσα σε άλλα ότι: “ο μέσος μηνιαίος καθαρός τακτικός μισθός των Σιδηροδρομικών, με μέση ηλικία τα 49,6 έτη, είναι 1435 ευρώ... Όσον αφορά στη φιλοσοφία και το περιεχόμενο του κατατεθέντος Σχεδίου Νόμου μας βρίσκουν σφόδρα αντίθετους αφού: Χαρίζεται στην ουσία σε ιδιώτες το Τροχαίο Υλικό, δεδομένου ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, στην οποία μεταφέρεται, προβλέπεται να ιδιωτικοποιηθεί.

Δεν διασφαλίζεται ότι ο ΟΣΕ θα είναι ο αποκλειστικός διαχειριστής της σιδηροδρομικής υποδομής, αφήνοντας έτσι ανοιχτό παράθυρο για μελλοντική συνεκμετάλλευση της με ιδιώτες. Στοχοποιείται το προσωπικό με την 'μεταφορά' μεγάλου αριθμού του σε άλλους φορείς, χωρίς να διασφαλίζονται οι Τακτικές του αποδοχές. Καταργούνται οι Κανονισμοί και οι Συλλογικές Συμβάσεις, που αποτελούν κατακτήσεις ετών, μετά από σκληρούς αγώνες των εργαζομένων, σηματοδοτώντας εργασιακό μεσαίωνα και χωρίς να διασφαλίζονται οι υφιστάμενες Τακτικές Αποδοχές και τα θεμελιωθέντα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων. Τίθεται σε κίνδυνο η ασφαλής κυκλοφορία των συρμών, αφού το όλο σύστημα θα κληθεί να μεταβεί, εν μία νυκτί, σε λειτουργία με αριθμό προσωπικού κατά 40 % μικρότερο της σημερινής κατάστασης...”

Σε όλη την Ελλάδα υπήρχε κινητικότητα από την πλευρά των εργαζόμενων. Στον Εβρο έγινε απεργιακή συγκέντρωση που έβγαλε ψήφισμα αναφέροντας: “Εμείς οι εργαζόμενοι στο σιδηρόδρομο που συγκεντρωθήκαμε για την σημερινή μας απεργιακή κινητοποίηση καταδικάζουμε και καταγγέλλουμε την κυβέρνηση για την νεοφιλελεύθερη ασκούμενη πολιτική της, την ιδιότυπη άσκηση πολιτικής τρομοκρατίας, την απαξίωση του σιδηροδρόμου και των δημόσιων συγκοινωνιών με στόχο την ιδιωτικοποίηση τους και την διαπόμπευση των εργαζομένων με ψευδή στοιχεία τα οποία διοχετεύει στον τύπο και τα ΜΜΕ προωθώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό, ώστε να εφαρμόσει πιο εύκολα το σχέδιο ΠΙΛΟΤΟ για τον ΟΣΕ που αφορά όλα τα ΜΜΜ και τις ΔΕΚΟ” και διεκδικώντας “Ενιαίο δημόσιο ΟΣΕ στην υπηρεσία της κοινωνίας και των πολιτών. Διατήρηση του θεσμού των ΣΣΕ και των ελεύθερων διαπραγματεύσεων. Σύγχρονους γενικούς κανονισμούς προσωπικού. Ανάληψη του τεχνητού χρέους του Οργανισμού από το φυσικό αυτουργό του που είναι το κράτος. Συνέχιση της άσκησης κοινωνικής πολιτικής”.

Την ίδια στιγμή, εργαζόμενοι συνυπέγραψαν και υπέβαλαν στην ΠΟΣ και τα μέλη των Σωματείων πρόταση που ανάμεσα σε άλλα περιλάμβανε “καταλήψεις σε χώρους εργασίας”, “λευκή απεργία δηλαδή ο επιβάτης μετακινείται κανονικά χωρίς εισιτήριο μόνο με την ανακοίνωση της ΠΟΣ”, “συνέχεια της προσπάθειας ενημέρωσης με καταλήψεις σε ρ/τ σταθμούς”, “καθημερινή ενημέρωση του επιβάτη για το έγκλημα που συντελείται στις συγκοινωνίες συνολικά”, “συνέχιση πιο επισταμένα δημιουργίας του μετώπου των συγκοινωνιών”.