Από την Παρασκευή μέχρι την Κυριακή έγιναν μαζικές διαδηλώσεις στην επαρχία Λόγκαρ που βρίσκεται νότια της Καμπούλ. Χιλιάδες συγκεντρώθηκαν σε τρεις περιοχές της Μπαντακσάν, όπου ένας διαδηλωτής πυροβολήθηκε θανάσιμα έξω από βάση του ΝΑΤΟ που διοικείται από Γερμανούς. Μόνο στη Φαϊζαμπάντ, πρωτεύουσα της συγκεκριμένης επαρχίας,10.000 άνθρωποι διαδήλωσαν στους δρόμους της πόλης. Διαδηλώσεις έγιναν ακόμα μέσα στην Καμπούλ και σε τέσσερις άλλες επαρχίες. Οι περισσότερες διαδηλώσεις χτυπήθηκαν με τη δικαιολογία ότι οι συγκεντρωμένοι θα πραγματοποιούσαν επίθεση σε ξένες στρατιωτικές βάσεις και κυβερνητικά κτίρια. Ο φονικός απολογισμός είναι τουλάχιστον δύο νεκροί και δεκάδες τραυματίες.
Οι διαδηλώσεις δεν είχαν σαν στόχο μόνο τις προσβλητικές δηλώσεις του πάστορα που τελικά πήρε πίσω την «απειλή» του, αλλά ήταν μια ευκαιρία για να δείξει ο αφγανικός λαός την αντίθεσή του στην κατοχή που συνεχίζεται και ολοένα χειροτερεύει.
Καθημερινά υπάρχουν νεκροί, ενώ γίνονται βομβαρδισμοί σε περιοχές που πιστεύεται ότι βρίσκονται βάσεις των Ταλιμπάν. Ο αμερικάνικος στρατός και οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ δεν ελέγχουν παρά ένα μικρό κομμάτι κοντά στην πρωτεύουσα.
«Μετά από 9 χρόνια οι περισσότερες επαρχίες είναι κάτω από τον έλεγχο των Ταλιμπάν. Είναι οι αθώοι πολίτες αυτοί που σκοτώνονται από τις αμερικάνικες αεροεπιδρομές στα χωριά. Κάθε μέρα η ασφάλεια γίνεται χειρότερη. Κάθε φορά που φεύγω από το σπίτι μου στην Καμπούλ αποχαιρετάω την οικογένεια μου και δεν είμαι σίγουρη αν θα γυρίσω στο σπίτι ασφαλής», δήλωσε η Λατίφα στο Sosialist Worker.
Να γιατί ο τερματισμός της κατοχής στο Αφγανιστάν και η άμεση επιστροφή του ελληνικού στρατού παραμένει τόσο επίκαιρο όσο και ζωτικής σημασίας αίτημα για τον κόσμο που αντιστέκεται στην βαρβαρότητα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».