Πολιτική
Ο Τσίπρας φοβάται ανταρσίες

Στην απόφαση να μην τεθεί η νέα συμφωνία με τους εταίρους προς ψήφιση στη Βουλή καταλήγει η κυβέρνηση. Σύμφωνα με τις τελευταίες δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου Γαβριήλ Σακελλαρίδη, ο πρωθυπουργός είναι διατεθειμένος να φέρει τη συμφωνία προς συζήτηση και ενημέρωση της Βουλής, αλλά όχι προς επικύρωση από αυτήν.

“Δεν νομίζω ότι τίθεται κανένα θέμα σε νομικό επίπεδο για την ισχύ της επέκτασης της σύμβασης να μην πάρει την κοινοβουλευτική έγκριση και να αρκεί η υπογραφή όλων των συμβαλλομένων”, είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, “Ο λόγος που επιλέγει, αυτή τη στιγμή, η κυβέρνηση να μη φέρει τη συμφωνία για κύρωση από το κοινοβούλιο έχει να κάνει με το γεγονός ότι πρόκειται απλά και μόνο για μία παράταση μιας υφιστάμενης δανειακής σύμβασης”. Οι δικαιολογίες που ακούγονται από το κυβερνητικό στρατόπεδο φτάνουν μέχρι και στο ότι αυτό είναι προς το συμφέρον του λαού: η ψήφιση της δανειακής σύμβασης θα σήμαινε “δέσμευση” της χώρας που θα περιόριζε τις κινήσεις της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση, λένε.
 
Στην πραγματικότητα, με την επιλογή της αυτή, η κυβέρνηση παραδέχεται ανοιχτά ότι η συμφωνία που υπέγραψε στο Eurogroup της 20ής Φλεβάρη δεν είναι η επιτυχία για την οποία μίλησαν ο Τσίπρας, ο Βαρουφάκης και άλλα κυβερνητικά στελέχη αμέσως μετά. Γι’ αυτό και δεν “αντέχει” μια ψηφοφορία στη Βουλή. Όσο κι αν το αρνούνται, το ενδεχόμενο των διαρροών σε μια ψηφοφορία είναι ισχυρό. Η συμφωνία είναι τόσο προβληματική που δέχεται πυρά “από τα μέσα”.
 
Η αρχή έγινε στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Τετάρτη 25/2. Παρά το γεγονός ότι το αποτέλεσμα της “άτυπης” ψηφοφορίας που ζήτησε ο πρωθυπουργός επί της συμφωνίας δεν ανακοινώθηκε ποτέ επίσημα και έγινε γνωστό μόνο ως “διαρροές”, η εικόνα που φαίνεται πιο κοντά στην πραγματικότητα είναι ότι οι αρνητικές ψήφοι και τα λευκά έφτασαν τα 30 (αρκετοί ήταν και οι απόντες). Χωρίς αμφιβολία, η συνεδρίαση της ΚΟ ήταν το πρώτο σημείο που για την κυβέρνηση η πλάστιγγα έγειρε κατά της επικύρωσης της συμφωνίας στη Βουλή.
 
Η απόφαση σίγουρα οριστικοποιήθηκε μετά τη διήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ που ακολούθησε, το Σαββατοκύριακο 28/2-1/3. Εκεί, οι αντιδράσεις στη συμφωνία εκφράστηκαν ξανά. Σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών (2/3): “Η συζήτηση για την αποτίμηση και τον σχεδιασμό απασχόλησε το όργανο περίπου 10 ώρες την πρώτη μέρα”. Όταν έφτασαν οι ψηφοφορίες, η πολιτική απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής πέρασε κατά πλειοψηφία “διά ανατάσεως της χειρός αλλά χωρίς καταμέτρηση”, όπως συνεχίζει το δημοσίευμα. “Τα περισσότερα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας ψήφισαν λευκό, με όσους είχαν δηλώσει τη σκληρή αντίθεσή τους να καταψηφίζουν το σχέδιο”.

Καταμέτρηση

Η καταμέτρηση έγινε στην ψηφοφορία για την τροπολογία που κατέθεσε στο κείμενο της πολιτικής απόφασης η Αριστερή Παλτφόρμα. Η τροπολογία δεν πέρασε με 68 ψήφους υπέρ, 92 κατά και 5 λευκά. Ένα 45% δηλαδή, τάχτηκε κατά της συμφωνίας.
 
Η κυβέρνηση προσπαθεί να καθησυχάσει τις αντιδράσεις μέσα και έξω από το ΣΥΡΙΖΑ ανακοινώνοντας ξανά και ξανά τα πρώτα νομοσχέδια που θα φέρει προς ψήφιση και που, υποτίθεται, θα υλοποιούν τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Όμως, όπως παραδέχεται και η ίδια, είναι νομοσχέδια που προσαρμόζονται για να μην έχουν “αρνητική επίδραση πάνω στους δημοσιονομικούς στόχους” όπως ακριβώς ορίζει η συμφωνία με τους εταίρους. Έτσι εξηγείται και η καθυστέρηση στην κατάθεσή τους. Όλα υπόκεινται στις δεσμεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνηση με τη συμφωνία της παράτασης της δανειακής σύμβασης και της αποπληρωμής του χρέους.
 
Η συμφωνία πρέπει να σπάσει. Δεν μπορεί να διορθωθεί επειδή κάποιοι υπουργοί θα “αποδείξουν” στους “θεσμούς” ότι μπορούν να είναι συνεπείς τόσο απέναντι στον κόσμο όσο και στους δανειστές. Η μετάθεση βασικών υποσχέσεων για... αργότερα, αυτό δείχνει. Η θηλιά του χρέους που μας έχουν φορέσει ο Σόιμπλε και ο Ντάισελμπλουμ είναι τόσο μεγάλη που μόνο αν κοπεί θα μπορέσουν γίνουν πράξη οι προσδοκίες του κόσμου.
 
Αυτό δε θα συμβεί επειδή κάποιες φωνές εντός του ΣΥΡΙΖΑ θα επικρίνουν την ηγεσία. Η διαφωνία τους είναι θετικό στοιχείο γιατί δείχνει τις αντιδράσεις της βάσης, αλλά βρίσκεται εγκλωβισμένη. Οι εσωκομματικές αντιδράσεις έχουν όριο το δίλημμα που βάζει με κάθε τρόπο η ηγεσία Τσίπρα: “Τι θέλετε; Να ρίξετε την κυβέρνηση;”. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τσίπρας άνοιξε ζήτημα ότι υπάρχει σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ακριβώς την ώρα που βρισκόταν μπροστά στις εσωκομματικές αντιδράσεις.
 
Μόνο στο δρόμο μπορεί να σπάσει η συμφωνία, σαν αίτημα όλου του κόσμου που πάλεψε τις μνημονιακές πολιτικές τα προηγούμενα χρόνια. Η συνέχιση των αγώνων για να πάρουμε πίσω όλα όσα μας έκλεψαν αλλά και για να μην αφήσουμε να περάσει η συνέχιση της μνημονιακής λιτότητας, θα κρίνει τη μάχη.