Τι έχει σημάνει στα Χανιά η πολιτική των περικοπών και των δήμων επιχειρήσεων που ο Κλεισθένης έρχεται να παγιώσει; Υπάρχει εναλλακτική στον μονόδρομο της μεταμνημονιακής λιτότητας στους ΟΤΑ;
Η δημαρχία Βάμβουκα για τα Χανιά αποτέλεσε μια 5ετία προκλητικής εύνοιας για τους πλούσιους και τα επιχειρηματικά συμφέροντα σε αντιδιαστολή με τη μιζέρια της καθημερινότητας των φτωχών. Τα Χανιά της τουριστικής γκλαμουριάς είναι μια πόλη εξαιρετικά αφιλόξενη για τους κατοίκους της. Η λειτουργία της προσαρμόζεται ολοένα και περισσότερο αποκλειστικά στις ανάγκες των πλουσίων.
Σε κάθε σημείο οι πολιτικές των μνημονίων βρήκαν τη συνέχειά τους. Οι περικοπές στους ΚΑΠ και η δέσμευση των αποθεματικών των δήμων εγγυήθηκαν τη συνέχιση της λιτότητας. Οι ιδιωτικοποιήσεις έφεραν τη Fraport στο αεροδρόμιο εκτοξεύοντας το κόστος μετακίνησης. Το πιο χρυσοφόρο τμήμα του ΒΟΑΚ παραχωρείται στις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες ενώ την ίδια στιγμή 197 ακίνητα και μνημεία της πόλης έχουν περάσει στο υπερταμείο για να αποτελέσουν και αυτά στοιχεία του πάρτι που έχουν στήσει τράπεζες και επιχειρηματίες. Η κερδοσκοπία στη γη και στα ακίνητα από τους τραπεζίτες και εταιρίες τύπου airbnb έχουν δημιουργήσει κρίση και οξύ στεγαστικό πρόβλημα.
Η βάση των Αμερικάνων στο Ακρωτήρι αποτελεί την μόνιμη εμπλοκή της Ελλάδας σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Αν και τα Χανιά αποτελούν πύλη εισόδου προσφύγων και μεταναστών στη χώρα και πολλές φορές έχουμε δεχτεί καραβιές ναυαγών, ο δήμος ακόμη δεν έχει φροντίσει να βρεθεί ένας κατάλληλος χώρος φιλοξενίας για ανάλογες περιπτώσεις. Η περιοχή μας παραμένει από τις πιο μολυσμένες με τους υψηλότερους δείκτες καρκίνου και παθήσεων που σχετίζονται με θυρεοειδή, αλλά αυτό φαίνεται να μην απασχολεί καθόλου τους ιθύνοντες. Το νοσοκομείο έχει πάψει να κλείνει ραντεβού για ενδοσκοπήσεις για λιγότερο από ενάμισι χρόνο.
Ο δήμαρχος Χανίων περηφανεύεται ότι είμαστε ο μοναδικός δήμος σε όλη τη χώρα που εκχωρεί σε εργολάβους σχολικά κτήρια μέσω των ΣΔΙΤ, μαζί με την καθαριότητα και τη φύλαξη τους, αναγκάζοντας μας να πληρώνουμε ενοίκιο γι’ αυτά τα επόμενα 27 χρόνια. Προτιμούν να χαρίζουν εκατομμύρια στους εργολάβους υπερκοστολογώντας τα έργα παρά να επισκευάζουν τα σχολικά κτήρια που πλημμυρίζουν με την πρώτη βροχή. Ούτε ένα σεντ δεν δίνεται για τη στατική μελέτη των σχολείων ή για να ελαφρύνουν το κόστος της εκπαίδευσης για χιλιάδες γονείς παρέχοντας σχολικά γεύματα ή χρηματοδοτώντας τις σχολικές εκδρομές. Σε εργολάβους επίσης χάρισαν τη σάρωση των δρόμων και το πράσινο. Την ίδια ώρα οι ελλείψεις προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες του δήμου τον ηλεκτροφωτισμό, τη τεχνική υπηρεσία, τη ΔΕΔΙΣΑ, το «Βοήθεια στο Σπίτι», το Γηροκομείο κλπ είναι τραγικές. Ολοένα και περισσότερο ο δήμος εξαρτάται για την κάλυψη των κενών από τις συμβάσεις πείνας των συμβασιούχων.
Εκατομμύρια δαπανώνται για έργα βιτρίνας, για αγορά νεοκλασσικών ερειπίων στο κέντρο της πόλης για καμπάνιες για την τουριστική προβολή του δήμου, την ίδια στιγμή που οι φτωχογειτονιές και οι πρώην περιαστικοί δήμοι βουλιάζουν στη μιζέρια, την έλλειψη καθαριότητας και υποδομών, φοιτητές και αναπληρωτές εκπαιδευτικοί εγκαταλείπουν τα Χανιά λόγω ανυπαρξίας υποδομών, εστιών και υπερβολικά υψηλού κόστους ζωής. Φοροαπαλλαγές δίνονται στους ξενοδόχους την ίδια στιγμή που μειώνονται οι κοινωνικές δαπάνες.
Η αγοραία αντίληψη της δημοτικής αρχής για το δημόσιο χώρο έχει απολέσει για το δήμο την πραγματική διεκδίκηση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου ως χώρου πρασίνου. Οδήγησε στην ιδιωτικοποίηση του πάρκου Ειρήνης και Φιλίας, ενώ η κατάληψη της πόλης από τραπεζοκαθίσματα εξακολουθεί να προσβάλει τα δικαιώματα των κατοίκων, των αναπήρων, των παιδιών. Το κέντρο της πόλης ασφυκτιά για να εξυπηρετηθεί η κρουαζιέρα και οι τουριστικοί πράκτορες. Το οδικό δίκτυο της πόλης καταρρέει, η δημοτική συγκοινωνία, η σήμανση οι φωτεινοί σηματοδότες, το δωρεάν δημοτικό πάρκινγκ ανύπαρκτα.
Προκλητικά συνεχίζεται η πολιτική των υψηλών δημοτικών τελών για τους φτωχούς την ίδια στιγμή που δεν έχει γίνει σχεδόν τίποτα για να καταγραφούν τα 3 εκατομμύρια αδήλωτα τετραγωνικά ξενοδοχείων που με την κάλυψη των πασοκικών και δεξιών δημοτικών αρχών οι ξενοδόχοι απέκρυπταν για δεκαετίες . Η εισφοροδιαφυγή των επιχειρηματιών παραμένει σκανδαλωδώς υψηλή, της τάξης του 40% και σαν να μην έφτανε αυτό, στον τελευταίο προϋπολογισμό μείωσαν το τέλος παρεπιδημούντων.
Οι γυναίκες, οι συνταξιούχοι, οι Ρομά, οι άστεγοι, οι φτωχοί υποφέρουν από την αδυναμία των υπηρεσιών και τις βαθιά νεοφιλελεύθερες λογικές που διέπουν τη λειτουργία τους. Στους παιδικούς σταθμούς, αν και φέτος προέκυψαν περίπου 200 κενές θέσεις (λόγω της εφαρμογής της 2χρονης προσχολικής εκπαίδευσης στα νηπιαγωγεία) αποκλείστηκαν 150 περίπου νήπια λόγω των απαράδεκτων κριτηρίων που θέτουν τα προγράμματα ΕΣΠΑ. Οι βρεφικοί σταθμοί είναι ελάχιστοι με αποτέλεσμα πολλοί γονείς να είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν στους ιδιωτικούς. Το πρόγραμμα μετεγκατάστασης των Ρομά από τους απαράδεκτους καταυλισμούς χρονίζει. Τα κοινωνικά τιμολόγια αφορούν ελάχιστους. Το υπνωτήριο αστέγων δεν λειτουργεί επαρκώς λόγω ελλείψεων στο προσωπικό. Το Γηροκομείο έχει μετατραπεί σε άσυλο ανιάτων προκειμένου να απαλλάσσεται ο δήμος από την ανάγκη να το χρηματοδοτεί.
Απέναντι σε αυτά έχει αναδειχθεί ένα πρόγραμμα διεκδικήσεων σε σύγκρουση με τα μνημόνια που μπορεί με τη διαγραφή του χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την έξοδο από την ΕΕ να υλοποιηθεί, αναστρέφοντας με πραγματικούς όρους τόσο τη ροή των χρηματοδοτήσεων προς τους δήμους, όσο και την ιεράρχηση των επιλογών ώστε οι ανάγκες της πλειοψηφίας να μπουν σε προτεραιότητα. Κατάργηση των δημοτικών τελών στην κατοικία, φορολόγηση του κεφαλαίου, έξωση των εργολάβων από το δήμο, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, χτίσιμο σχολείων, βρεφικών σταθμών, φοιτητικών και εργατικών εστιών, από το ΠΔΕ κατάργηση του ΕΝΦΙΑ κλπ.
Τέσσερα χρόνια τώρα στα Χανιά έχουν δοθεί σκληρές μάχες. Τι έχει καταφέρει να κερδίσει το κίνημα και ποια πράγματα διεκδικεί, ποιος ο ρόλος ο δικός μας;
Τα Χανιά ήταν η πόλη που το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, τον Ιούλη του ’15 πήρε το 74%. Η διατήρηση μιας αντιπολεμικής, αντιιμπεριαλιστικής παράδοσης παράλληλα με πολλαπλούς αγώνες υπεράσπισης των μεταναστών και τους αντιφασιστικούς αγώνες που ανάγκασαν τους ναζίδες της ΧΑ να κλείσουν δύο φορές τα γραφεία τους, διαμόρφωσαν μια δυναμική που ανέδειξε την «Ανταρσία στα Χανιά» στο δημοτικό συμβούλιο.
Από εκείνη τη στιγμή ήταν η παράταξη που υπεράσπισε και ανέδειξε κάθε αγώνα και κάθε αίτημα των εργαζομένων. Από τους απλήρωτους εργαζόμενους στο ΜΑΙΧ, τις καθαρίστριες, τους συμβασιούχους, τους εκπαιδευτικούς, τις εργαζόμενες στο «Βοήθεια στο Σπίτι», τους μαθητές, τους παραγωγούς και τους εμπόρους της λαϊκής, τους φοιτητές, τους άστεγους κλπ.
Υπερασπιστήκαμε τους πρόσφυγες απέναντι στη προσπάθεια της δεξιάς να διαμορφώσει κλίμα ρατσισμού μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο. Χαιρετίσαμε τις προσπάθειες της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στην Κρήτη να κάνει τα πρώτα της κινηματικά βήματα. Πρωταγωνιστήσαμε στο να υπερασπίσουμε την αλβανική κοινότητα και στο δικαίωμα να διδάσκουν τη μητρική τους γλώσσα στα παιδιά τους.
Αποκαλύψαμε τον ταξικό χαρακτήρα της φορολογικής πολιτικής του δημάρχου. Αναδείξαμε το ξεπούλημα των σχολείων. Στηρίξαμε το κίνημα για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου, κρατώντας ανοιχτή τη διεκδίκησή του. Με την παρέμβασή μας κατορθώσαμε να σπάσουμε τη απαγόρευση για τις άνεργες μητέρες και τις αναπληρώτριες να κάνουν αίτηση στους παιδικούς σταθμούς.
Μπορεί και πώς πρέπει να κινηθεί η αντικαπιταλιστική αριστερά στις εκλογές που έρχονται; Πώς μπορεί η φθορά του ΣΥΡΙΖΑ να μην πάει προς τα δεξιά αλλά προς στα αριστερά, στην αντικαπιταλιστική εναλλακτική;
Έχουμε πολλές μάχες να δώσουμε. Η παρέμβασή μας όλα αυτά τα χρόνια έχει καταστήσει την «Ανταρσία στα Χανιά» μια υπαρκτή δύναμη που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Ταυτόχρονα έχει γίνει σημείο αναφοράς της αριστερής αντίστασης. Αγωνιστές που το προηγούμενο διάστημα βρέθηκαν στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνονται στη δική μας πλευρά για κοινή δράση. Ο ενωτικός και κινηματικός χαρακτήρας της παρέμβασής μας διαμόρφωσε το έδαφος για αυτή την προοπτική. Από την άλλη ο αντικαπιταλιστικός και αντί- ΕΕ χαρακτήρας της παράταξης, ο αντιφασιστικός και αντιρατσιστικός της προσανατολισμός, και ο ταξικός της χαρακτήρας αποτελούν κεκτημένα για την αριστερά της πόλης. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε και στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές διαμορφώνοντας ένα πλατύ με σαφή αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό ψηφοδέλτιο. Την προηγούμενη πενταετία στο δημοτικό συμβούλιο κάναμε τη διαφορά έστω και αν είχαμε ένα σύμβουλο. Τώρα μπορούμε ακόμη καλύτερα διεκδικώντας και μεγαλύτερη αντιπροσωπία. Αυτέ τις κατευθύνσεις θα θέσουμε και στην ανοιχτή συνέλευση του σχήματος στις 19 Δεκέμβρη.